Κ. Παυλίδης: Βαριά η κληρονομιά που μας άφησε ο Κώστας Γεωργάκης

«Η επέτειος της αυτοθυσίας του Κώστα Γεωργάκη καταδεικνύει με τρόπο τραγικό ότι τα ιδανικά της δημοκρατίας και της ελευθερίας λόγου και έκφρασης αποτελούσαν και παραμένουν πρωταρχικά ζητούμενα στοιχεία της ανθρώπινης ύπαρξης. Άλλο τόσο και τα μηνύματα της αυταπάρνησης και της φιλοπατρίας που έστειλε με την αυτοθυσία του ο Κερκυραίος φοιτητής της Γεωλογίας παραμένουν το ίδιο επίκαιρα, όπως τότε, 47 χρόνια πριν.
Ακόμη και τώρα, που η δημοκρατία στη χώρα μας έχει εδραιωθεί, απαιτείται συνεχής αγώνας για τη διατήρηση των ίδιων ιδανικών, αλλά και για την εξασφάλιση των συνθηκών εκείνων -σε επίπεδο κοινωνικό και πολιτικό- που δε θα επιτρέψουν σε κανέναν να αμφισβητήσει ή να εγείρει αξιώσεις απέναντι σε όσα κατακτήθηκαν με αγώνες από τον ελληνικό λαό· από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών που απαξιώνουν τις εθνικιστικές, μισαλλόδοξες και ρατσιστικές τάσεις και τους υποστηρικτές των συγκεκριμένων αντιλήψεων.
Ο Κώστας Γεωργάκης επέλεξε τον δρόμο της αυτοθυσίας, διαμαρτυρόμενος ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς. Η αυτοπυρπόλησή του δημιούργησε ένα σύμβολο ανιδιοτέλειας και αυταπάρνησης, που μας θυμίζει διαρκώς ότι ο φασισμός (ακόμη και “καμουφλαρισμένος” με εικονικά χαρακτηριστικά δημοκρατίας) καιροφυλακτεί με ύπουλες διαθέσεις. Δεσμεύει, επομένως, όλους όσοι πιστεύουμε στα ιδανικά της ελευθερίας και της δημοκρατίας με την υποχρέωση να τα προασπίζουμε και να τα ενισχύουμε διαρκώς.
Η κληρονομιά, που μας άφησε πίσω του ο Κώστας Γεωργάκης, είναι βαριά. Αθάνατη ας είναι και η μνήμη του».