Η Οδύσσεια στους κερκυραϊκούς δρόμους!

στο ύψος της Περιφέρειας, το περασμένο Σάββατο. Η εικόνα υπενθύμισε αβίαστα τον αδόκητο θάνατο του Εφόρου, Π. Γάτσου, με το μηχανάκι του πάνω στο λεωφορείο, πριν λίγο καιρό. Πυροδότησε την προφανή απορία, πόσο σωστό είναι να σταματάει το αστικό σε κλειστό (υποτίθεται) αυτοκινητόδρομο, που λογικά απαγορεύεται, δια ροπάλου, η στάση και η στάθμευση, η κίνηση ποδηλάτων κοκ; Κι ύστερα ήλθε η απελπισία, με την σκέψη ότι ο εν λόγω αυτοκινητόδρομος τελεί υπό κατασκευή ακόμα, αν και κατασκευάζεται ήδη πάνω από μισό αιώνα τώρα! Ότι προφανώς, οι σημερινές κυκλοφοριακές απαιτήσεις δεν ικανοποιούνται πλέον από τις προβλέψεις της μελέτης. Ότι αυτό το τμήμα του έργου, «απεντάχθηκε», έχασε τους ευρωπαϊκούς πόρους και πληρώθηκε από αμιγώς ελληνικά λεφτά. Και βεβαίως ότι το υπόλοιπο έργο απλώς εκκρεμεί στα συρτάρια της Περιφέρειας, επιτρέποντας το απερίγραπτο, επικίνδυνο, καθημερινό αλαλούμ λίγο παραπάνω στου Σολάρι!

Κατόπιν ήλθαν άλλες κι άλλες εικόνες από το οδικό δίκτυο, που κατέκλυσαν την σκέψη κι εκτονώθηκαν στον φωτογραφικό φακό. Να καταγράψει μια φορά ακόμα όσα βιώνουν δεκάδες χιλ. άνθρωποι καθημερινά, και οι διοικούντες βεβαίως. Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα, όπως θάλεγε κι ο Βάρναλης στο επιμύθιο των Μοιραίων!

Σήμα κατατεθέν της διοικητικής αβελτηρίας, το εναπομείναν (σ.σ. το «αδελφάκι» του χάθηκε σε κάποιο σμπούκιο) φανάρι στην ε.ο. Παλαιοκαστρίτσας, μετά την στροφή της Αγ. Αικατερίνης να διεκδικεί το επόμενο τρομερό τροχαίο ατύχημα στο όνομα της, τις οίδε ποιας, ρύθμισης της κυκλοφορίας! Το γεγονός μάλιστα ότι έχουμε για τρίτη φορά γράψει αυτό ακριβώς δίχως κάποια έμπρακτη αντίδραση από την πλευρά των διαχρονικώς διοικούντων συνιστά το μέτρο της ευαισθησίας ή της απελπισίας τους απέναντι στη διαχειριστέα κατάσταση.

 

Στρίβοντας προς το νοσοκομείο

 

Εκεί η μελέτη προέβλεπε ανισόπεδο κόμβο και αερογέφυρα για την προφανή εξυπηρέτηση της άμεσης και ασφαλούς πρόσβασης στο νοσοκομείο. Χάθηκε στην περιπετειώδη κατασκευή, που έγινε τελικώς εκτός χρόνου και όπως - όπως. Και σα να μην έφτανε αυτό ο θαμνώδης φράχτης στη μέση στερεί τελείως την ορατότητα από 'κείνον που καίγεται να στρίψει αριστερά και το κάνει ρισκάροντας. Θα πείτε μας υπάρχει φανάρι που ρυθμίζει την κυκλοφορία. Μόνο που είναι ρυθμισμένο με προτεραιότητα στην ευθεία κίνηση και όχι στην στροφή, παραβλέποντας ότι αυτή οδηγεί επειγόντως στο νοσοκομείο. Εκεί ακριβώς σκοτώθηκε μοτοσυκλετιστής αστυνομικός κι ο καθηγητής Κ. Καραμούτσος! Ο φράχτης κουρεύτηκε βαθειά για μια φορά. Μετά παρέμεινε στο ύψος που κάνει την επείγουσα στροφή του ασθενοφόρου, ρώσικη ρουλέτα!

 

Στου Σολάρι

 

Καθημερινή εικόνα εθνικής οδού (Παλαιοκαστρίτσας) υπό κατασκευή εδώ και πενήντα χρόνια. Τώρα η δεύτερη αγορά της πόλης. Η παλιά (;) γραμμοσήμανση διπλής διαχωριστικής απαγορεύει την κάθετη διέλευση, που είναι αναπόφευκτη λόγω των πολυκαταστημάτων αριστερά - δεξιά. Η νησίδα που έγινε βάσει των σχεδίων είναι παράταιρη σε σχέση με την έξοδο προς το Κεφαλομάντουκο. Ο παράδρομος αλλού υφίσταται κι αλλού όχι. Ούτε λόγος να γίνεται για λωρίδα έκτακτης ανάγκης (ΛΕΑ). Κατάχρηση του δημόσιου χώρου, καθημερινό κομφούζιο. Η άσφαλτος έχει ποτισθεί με πολύ αίμα και εκεί...