Ημέρα αφιερωμένη στη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου

ΑΘΗΝΑ. (ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ). 6 Δεκέμβρη. Μια ημέρα αφιερωμένη στη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου, του παιδιού που χάθηκε από πυρά της κρατικής βίας, κόβοντας απότομα μια ζωή που μόλις ξεκινούσε. Ο θάνατός του έγινε κραυγή στους δρόμους, λέξεις γραμμένες σε τοίχους, ρυθμός στα βήματα της νεολαίας, ένα σήμα αφύπνισης απέναντι σε μια κοινωνία που τότε έδειχνε ανήμπορη να αντιδράσει, αλλά και απάντηση σε όσους προσπάθησαν να μεταθέσουν τις ευθύνες ρωτώντας «τι έκανε στα Εξάρχεια;».

Δεκαεφτά χρόνια μετά, φαίνεται πως λίγα έχουμε πραγματικά διδαχθεί. Όσο οι μηχανισμοί του κράτους συνεχίζουν να «βάφουν» υπόπτους κατά το δοκούν, όσο το όνομα του Νίκου Ρωμανού, του στενού φίλου του Αλέξη, μετατρέπεται εύκολα σε πρωτοσέλιδο με βάση ένα τυχαίο εύρημα, όσο τα κοινωνικά στηρίγματα μειώνονται από μια κυβέρνηση που μοιάζει να μην αντιλαμβάνεται την κοινωνική πίεση, όσο η πολιτική εξουσία απομακρύνεται από τον πολίτη και η δικαιοσύνη χάνει την ισορροπία της, τόσο βαθύτερα θα διολισθαίνει ο κοινωνικός ιστός.

6 Δεκέμβρη σήμερα. Μια ημερομηνία που δεν είναι μόνο φόρος τιμής, αλλά και σημείο επανεκκίνησης. Μια υπενθύμιση πως αλλαγή δεν έρχεται χωρίς δράση. Κι ας κρατάμε πάντα ζωντανά μέσα μας τα λόγια: «το παιδί, γιατί αν σωθεί το παιδί, υπάρχει ελπίδα».