Πόσες πλημμύρες χρειαζόμαστε για να το καταλάβουμε επιτέλους;
«Το πέρασμα της τελευταίας έντονης κακοκαιρίας από την Κέρκυρα ανέδειξε για ακόμα μια φορά τις γνωστές παθογένειες που αφορούν όχι μόνο τη λειτουργία του κεντρικού κράτους αλλά και την έλλειψη ουσιαστικού σχεδίου και προοπτικής από τους τοπικούς φορείς».
ΚΕΡΚΥΡΑ. Δεν μπορεί κάθε φορά το κράτος να ενδιαφέρεται κατόπιν εορτής ως «καλός Σαμαρείτης» μοιράζοντας «ψίχουλα» σε πληγέντες. Δεν μπορεί η πολιτεία να μην δίνει στους τοπικούς φορείς τα απαραίτητα χρηματοδοτικά εργαλεία και τους μηχανισμούς, ώστε να θεραπεύσει επιτέλους χρόνιες και διαπιστωμένες παθογένειες, εκτός κι αν μεθοδευμένα δεν στηρίζει λόγω ιδεολογίας τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και τη σημασία του για τις τοπικές μας κοινωνίες.
Το προληπτικό μέτρο του κλεισίματος των σχολείων, οι προειδοποιήσεις και συστάσεις προς τους πολίτες, καθώς και οι φιλότιμες αλλά εμβαλωματικές παρεμβάσεις καθαρισμού φρεατίων και ρεμάτων από την πολιτική προστασία, δεν μπορούν σε καμμιά περίπτωση να υποκαταστήσουν τη διαπιστωμένη πλέον απουσία, μιας ολοκληρωμένης αντιπλημμυρικής πρότασης από τους τοπικούς φορείς μας που θα επίλυε το πρόβλημα που παρουσιάζεται σε συγκεκριμένα σημεία όπως ο Ποταμός, του Καμπανιόλου, η Σπηλιά, η διασταύρωση του αεροδρομίου.
Οι χρόνιες δυστυχώς διαπιστώσεις δεν έχουν δρομολογήσει τις απαιτούμενες ενέργειες για τον σχεδιασμό, τη μελέτη και την εξεύρεση των απαραίτητων κονδυλίων για την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου αντιπλημμυρικής προστασίας. Πόσες πλημμύρες χρειαζόμαστε αλήθεια για να το καταλάβουμε επιτέλους; Πόσα έντονα καιρικά φαινόμενα;
Ώρα λοιπόν να σχεδιάσουμε με πραγματικό ενδιαφέρον μελέτες και έργα που επιβάλουν οι καιροί. Σε μια τέτοια προσπάθεια από τους τοπικούς μας φορείς, ώστε να διεκδικήσουμε συντονισμένα από την πολιτεία την οριστική επίλυση αυτών των χρόνιων προβλημάτων θα είμαι συμπαραστάτης και αρωγός.
