Απαράδεκτος ο αποκλεισμός φορέων από τη συνεδρίαση

ΑΘΗΝΑ. Ο σημερινός αποκλεισμός μεγάλου αριθμού εκπροσώπων φορέων από τη συζήτηση στη Βουλή για την κύρωση της σύμβασης κατασκευής του «Τουριστικού Λιμένα Μεγάλων Σκαφών Κέρκυρας (Megayacht Marina)», με ευθύνη της πλειοψηφίας του προεδρείου της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, δεν συνιστά μόνο ένα αρνητικό γεγονός. Αποτελεί επίσης ένδειξη του τρόπου με την οποία οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και η κυβέρνηση αντιλαμβάνονται την αξία του διαλόγου και της δημόσιας κατάθεσης απόψεων που πιθανόν να μην είναι αρεστές στην πλειοψηφία.

 Δεν είναι δυνατό, εκπρόσωποι σημαντικών φορέων που κλήθηκαν από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης όπως, φορείς των εργαζομένων (Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδος, Σωματείο Λεμβούχων και Καβοδετών και Σωματείο Ναυτεργατών Κέρκυρας), των χρηστών των Μαρινών (Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Τουριστικών Επαγγελματικών Σκαφών Ανευ Πληρώματος, Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εκμισθωτών Θαλάσσιων Μέσων) αλλά και περιβαλλοντικών Οργανώσεων όπως το WWF να εξαιρεθούν από τη διαδικασία χωρίς να δίνεται καμιά ουσιαστική εξήγηση.

Οι απαντήσεις γι αυτό τον αποκλεισμό μπορεί να μη δόθηκαν από το προεδρείο της Επιτροπής αλλά προσδιορίστηκαν από τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων της Αυτοδιοίκησης κατά τη διαδικασία της ακρόασης φορέων, όπου κατήγγειλαν ότι δεν προηγήθηκε καμία διαβούλευση μαζί τους πριν την υπογραφή της Σύμβασης και την κατάθεση της προς κύρωση στη Βουλή.  Οι Express διαδικασίες με τις οποίες θέλει να κλείσει τον επιβαλλόμενο δημόσιο διάλογο για τη σύναψη τέτοιων συμβάσεων η Κυβέρνηση, αποκλείοντας αρμόδιους φορείς από την ακρόαση, είναι απολύτως ενδεικτική των προθέσεων της για την επιβολή των δικών της όρων καθώς επίσης και κυρίως για την κατανομή των ωφελειών που θα προκύψουν από την υλοποίηση τους.

Είναι μάλλον λογικό από την πλευρά της κυβέρνησης, μια επένδυση που περισσότερο προσιδιάζει σε Real Estate και λιγότερο σε Μαρίνα να επιδιώκεται να εγκριθεί περίπου «στα κρυφά». Για μια επένδυση που προβλέπει την ανάπτυξη δραστηριοτήτων που θα λειτουργούν ανταγωνιστικά ως προς τις επιχειρήσεις της Κέρκυρας, με απροσδιόριστες επιπτώσεις ως προς το περιβάλλον και τη συμβατότητα με τη φέρουσα ικανότητα των υποδομών του νησιού, με ένα χαμηλό τίμημα για το Δημόσιο και εξευτελιστικά χαμηλό για τον Οργανισμό Λιμένα Κέρκυρας είναι αναμενόμενο η Νέα Δημοκρατία να επιδιώκει τη μικρότερη δυνατή δημοσιότητα.

Γι αυτόν ακριβώς το λόγο η συζήτηση για τη Σύμβαση, έστω και την ύστατη στιγμή θα πρέπει να τύχει της μεγαλύτερης δυνατής δημοσιότητας πριν δημιουργηθούν αρνητικά δεδομένα για την Κερκυραϊκή κοινωνία που θα είναι δύσκολα αναστρέψιμα.