Μαρία Δρυ, Μένουμε Ιόνιο: Στα δύσκολα, το ίδιο το κράτος «κάνει τον Κινέζο»

ΚΕΡΚΥΡΑ. Η πρόσφατη πυρκαγιά – χρονικά κοντινή, αλλά ήδη εξελισσόμενη σε υγειονομική βόμβα – ανέδειξε για ακόμη μία φορά, με τον πιο ωμό τρόπο, την αδυναμία του κράτους να διαχειριστεί κρίσιμες καταστάσεις. Οι περίφημες «πιστοποιήσεις» αποδεικνύονται γράμμα κενό, αφού χωρίς πραγματικό ελεγκτικό μηχανισμό όλα είναι φούμαρα.

Η εταιρεία που ανέλαβε τη διαχείριση των ζωικών υποπροϊόντων της πυρκαγιάς, αν και «πιστοποιημένη» στα χαρτιά και αδρά αμειβόμενη, αντί να προβεί σε ορθή και ασφαλή διαχείριση των τοξικών αποβλήτων, προχώρησε σε ταφή τους στα κρυφά, αδιαφορώντας πλήρως για το περιβαλλοντικό και υγειονομικό αποτύπωμα.

Από την άλλη, το Υπουργείο Περιβάλλοντος – επί δέκα ημέρες σιωπηλό, κρυμμένο πίσω από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης – επέτρεψε να σημειωθούν σωρεία αστοχιών και καθυστερήσεων στην διαχείριση των τοξικώνζωικών υποπροϊόντων της πυρκαγιάς. Το αποτέλεσμα είναι τα υπολείμματα αυτά να σαπίζουν ανεξέλεγκτα στην Κέρκυραδημιουργώντας σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.

Δυστυχώς, πρόκειται για ένα χρόνιο φαινόμενο κρατικής δυσλειτουργίας. Ένα έργο χιλιοπαιγμένο και κακοπαιγμένο στην «κακιά την ώρα». Θυμίζει έντονα την υπόθεση των Τεμπών, όπου καμένα υλικά και ανθρώπινα υπολείμματα απορρίφθηκαν πρόχειρα, σε ένα σκηνικό σιωπής και συγκάλυψης. Και εδώ, η ίδια τακτική: μυστικότητα, απουσία σχεδίου, έλλειψη διαφάνειας. Το Υπουργείο απέφυγε να ανακοινώσει πού θα μεταφερθούν τα ζωικά υποπροϊόντα, γιατί στην πραγματικότητα δεν υπήρχε σχέδιο αντιμετώπισης τέτοιων κρίσεων.

Το συμπέρασμα είναι σκληρό αλλά αληθινό:

Να μην μας τύχει «κακιά στιγμή». Γιατί το – επιτελικό κατά τα άλλα – κράτος λειτουργεί στον αυτόματο, οι ευθύνες μεταφέρονται από υπηρεσία σε υπηρεσία, και η προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος θυσιάζεται στη βολική αδράνεια της γραφειοκρατίας.

Η περιφερειακή παράταξη

Μένουμε ΙΟΝΙΟ

Αρβανιτάκη Αθηνά

Δρυ Μαρία