ΕΛΜΕ & ΣΕΠΕ Κέρκυρας για την πανελλαδική απεργία της 17ης Μάη

«Η κυβέρνηση υπέγραψε το 4^ο μνημόνιο με ΕΕ, ΔΝΤ και Θεσμούς μια συμφωνία που έρχεται:
να μειώσει τις συντάξεις έως και 18% σε κύριες και επικουρικές, να μειώσει  το αφορολόγητο όριο, μειώνοντας ακόμα περισσότερο μισθούς και συντάξεις, να διατηρήσει όλο το αντεργατικό πλαίσιο με επέκταση  των ατομικών και επιχειρησιακώνσθμβάσεων, με  διευκόλυνση τωνμαζικών απολύσεων  εργαζομένων, καθώς καταργεί την υποχρεωτική Υπουργική Απόφαση για την έγκρισή τους, με περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης και της οργάνωσης των απεργιακών αγώνων με τη θέσπιση της ανταπεργίας (lockout). Να καταργήσει την κυριακάτικη αργία.
Να περικόψει επιδόματα ανεργίας, τέκνων, φτώχειας και φυσικών καταστροφών, στήριξης οικογενειών και προχωρά σε  επιπλέον μείωση του επιδόματος θέρμανσης κατά 58 εκατ. ευρώ.
Να διευρύνει την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών, να πουλήσει την Ενέργεια, το Νερό κ.α
Να καθιερώσει την αξιολόγηση και την κινητικότητα στο Δημόσιο, ενώ μπαίνει «κόφτης» στις προσλήψεις συμβασιούχων.
Να θέσει, κατόπιν υποδείξεων του ΣΕΒ, την εκπαίδευση στην υπηρεσία του. Με αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που αγγίζουν όλο το φάσμα της εκπαίδευσης από το περιεχόμενο, τη δομή, τις εργασιακές συνθήκες, με μετατροπή της τεχνικής εκπαίδευσης σε κατάρτιση, με αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, «αυτονομία», περιορισμό του προσωπικού( μηδενικοί διορισμοί και μεταθέσεις, αλλαγές στις αναθέσεις μαθημάτων κ.α) ετοιμάζουν ένα σχολείο, που θα παράγει το φθηνό εργατικό δυναμικό που θέλει το κεφάλαιο.Ο διαγκωνισμός Ν.Δ με το ΣΥΡΙΖΑ γίνεται στη βάση του ποιος θα εφαρμόσει πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά αυτήν την βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική, η οποία χρειάζεται να έχει ως  όχημά της την εκπαίδευση.

Όλα τα παράπανω ψηφίζονται και εφαρμόζονται σε βάρος της κοινωνίας και των λαϊκών οικογενειών με στόχο την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων .
Αυτή η «δίκαιη» ανάπτυξη είναι «δίκαιη» μόνο για τους λίγους. Ο εργαζόμενος λαός,οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι βιώνουν μόνο τη φτωχοποίησή τους και την εξαθλίωσή τους.

Η απάντηση σε αυτήν την πολιτική δεν είναι άλλη μία απεργία, ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, ένα μαζικό,  λαϊκό  κίνημα, εργαζομένων και ανέργων σε ριζοσπαστική  κατεύθυνση, που θα δώσει την πολιτική απάντηση σε αυτούς που παίρνουν τη ζωή μέσα από τα χέρια μας. Ακριβώς επειδή έχει παιχτεί πολλές φορές το σενάριο της διαχείρισης του συστήματος, με δεξιό, κεντρώο και αριστερό περιτύλιγμα. Και ακριβώς επειδή το παιχνίδι παίζεται στα μεγάλα ζητήματα (ΕΕ, ευρώ κ.ά), τα οποία είναι αλληλένδετα με κάθε επιμέρους μέτρο, η πολιτική (τακτική και στρατηγική) αναμέτρηση μπορεί να ενώσει τον κόσμο της εργασίας ξανά.

Η μάχη λοιπόν της απεργίας δεν είναι μόνο για τα μέτρα είναι για να πάρουμε τη ζωή μας πίσω. Αυτό που απαιτούν οι καιροί είναι να συμβάλουμε στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων που θα εμπνεύσουν και θα καταστήσουν μεγάλο μέρος των ανθρώπων του μόχθου πολιτικά ενεργό, με αφετηρία την κοινή μας θέση στην παραγωγή και το καθολικό ιδανικό για ένα καλύτερο κόσμο, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. 
Να μην περάσουν τα νέα αντεργατικά- αντιλαϊκά μέτρα-Να ανατραπεί η πολιτική της κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ».