Με την Καντάτα Ελευθερίας και έργα εμπνευσμένα από το 1821

ΚΕΡΚΥΡΑ. Απόλυτα συνυφασμένη με τον επετειακό χαρακτήρα της ημέρας ήταν η συναυλία με τίτλο «1821 και μουσική», η οποία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 25 Μαρτίου στην Ιόνιο Ακαδημία.

Το Κουιντέτο Χάλκινων Πνευστών της Φιλαρμονικής «Μάντζαρος» άνοιξε το πρώτο μέρος της συναυλίας με το εμβατήριο Ναβαρίνο (και όχι «Ναυαρίνο», όπως λανθασμένα αναφέρεται…) του Σπύρου Αργαλιά. Ακολούθησαν τέσσερα τραγούδια ισάριθμων  Ελλήνων και ξένων φιλελλήνων συνθετών, εμπνευσμένα από την Επανάσταση του 1821, τα οποία ερμήνευσε η υψίφωνος Έλλη Καρύδη με τη συνοδεία του κουιντέτου. Ο λόγος για το Le chant du jeune Grec του Κωνσταντίνου Νικολόπουλου καθώς και τα Missolonghi, Le reveil des Grecs και La jeune Grecque, των Lagoanere, Etienne και Delille, αντίστοιχα. Το σύντομο αυτό πρώτο μέρος, ολοκληρώθηκε με αποσπάσματα από τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν του Νικόλαου Χαλικιόπουλου – Μάντζαρου.

Ωστόσο, σημείο αναφοράς της συναυλίας ήταν αναμφίβολα το δεύτερο μέρος στο οποίο το κοινό είχε την ευκαιρία να ακούσει την Καντάτα Ελευθερίας του Χρήστου Λεοντή, ένα έργο στο οποίο ο συνθέτης μελοποιεί και αναδεικνύει τα πάντοτε επίκαιρα λόγια του Σολωμού, του Μακρυγιάννη και του Ρήγα για το ιδανικό της ελευθερίας. Για την παρουσίαση του έργου αυτού συνέπραξαν επί σκηνής η μικτή Δημοτική Χορωδία «Δημόδοκος» (διδασκαλία χορωδίας: Δήμητρα Καλογεροπούλου, πιανιστική συνοδεία: Μαριλένα Ελούλ) μαζί με οργανικό σύνολο της Φιλαρμονικής «Μάντζαρος» καθώς και το κουαρτέτο εγχόρδων «ΙΟΝ Ensemble», υπό τη μουσική διεύθυνση του Σπύρου Μαυρόπουλου. Soloists ήταν η μεσόφωνος Σταματίνα Καρύδη και ο βαρύτονος Πέτρος Καρύδης, ενώ αφηγητές οι Σπύρος Βέργης και Ναταλία Καποδίστρια –η οποία είχε και τη σκηνοθετική επιμέλεια της όλης εκδήλωσης.

Αν και δεν έλειψαν εντελώς κάποια σημεία με περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης, όπως π.χ. ορισμένα συγκεκριμένα μέρη ιδίως για τις αντρικές φωνές της χορωδίας, η συνολική εικόνα που πέρασε στο κοινό ήταν αυτή μιας ιδιαίτερα αξιόλογης και σοβαρής προσπάθειας από όλους τους συντελεστές. Ξεχωριστή επαινετική μνεία οφείλεται για την επιλογή της παρουσίασης ενός έργου τέτοιου χαρακτήρα, όπως είναι η Καντάτα Ελευθερίας. Και αυτό διότι έδωσε την ευκαιρία στους ακροατές να γνωρίσουν ένα από τα σημαντικότερα έργα του Χρήστου Λεοντή -εκ των σπουδαιότερων σύγχρονων Ελλήνων μουσουργών- κάτι που θα έπρεπε να αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση.