Τα Κερκυραϊκά Καμίνια Ομιλία στην Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών

 ο Θεοφάνης Κυπριώτης, πρώην εκπαιδευτικός της Τεχνικής Εκπαίδευσης (Τ.Ε.), με προβολή σπάνιου φωτογραφικού υλικού από τον Χαράλαμπο Μωραΐτη, εκπαιδευτικό Τ.Ε. 
Σημειώνεται ότι καμίνια, που παρήγαγαν συμπαγή ή διάτρητα τούβλα, καθώς και κεραμίδια, λειτουργούσαν μέχρι το πρόσφατο παρελθόν σε περιοχές του νησιού όπου υπήρχαν κοιτάσματα άργιλου. Επίσης λειτουργούσαν και ασβεστοκάμινα, καθώς και καμίνια για πήλινα είδη οικιακής ή τουριστικής χρήσης.
Ο Θεοφάνης Κυπριώτης και ο Χαράλαμπος Μωραΐτης, οι δύο εκπαιδευτικοί που  ασχολούνται με την έρευνα της πάλαι ποτέ κραταιάς κερκυραϊκής βιομηχανίας και βιοτεχνίας είναι και οι συγγραφείς του βιβλίου «Η βιομηχανική Ιστορία της Κέρκυρας», του οποίου ο α΄ τόμος κυκλοφόρησε τις προάλλες και περιλαμβάνει τα καμίνια.
«Οι καμινιέρηδες έκαναν σκληρή ζωή. Δούλευαν από την ώρα που χάραζε ο ήλιος μέχρι την ώρα που βασίλευε. Δούλευαν τους έξι θερμότερους μήνες του χρόνου κάτω από τον καυτό ήλιο προστατευόμενοι από μία τρίτσα (ψάθινο καπέλο). Ένα μικρό διάλλειμα τους ξεκουράζει και τους δροσίζει. Και ξανά πάλι. Το καμίνι αδηφάγο, ζητάει να γεμίσει, να ανάψει και να ψήσει στα σπλάχνα του τα τούβλα και τα κεραμίδια. Σκληρή λοιπόν η δουλειά του καμινιέρη».
Σύντομα θα κυκλοφορήσει και ο β΄ τόμος της σειράς, με θέμα το καπνεργοστάσιο. Οι εργασίες αυτές είναι προϊόν έρευνας, που για αρκετά χρόνια γίνεται από τους δύο εκπαιδευτικούς. Αρχικά, οι εργασίες αυτές πρωτοπαρουσιάστηκαν ως πονήματα στα πλαίσια της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, από το 2003 και μετά. Στόχος ήταν η γνώση της βιομηχανικής ιστορίας της Κέρκυρας, από τους μαθητές, με ιδιαίτερη βαρύτητα στην κοινωνική συμβολή της και δευτερευόντως στην αμιγώς τεχνολογική.