Δωρεά πορτρέτου στην Αναγνωστική Εταιρεία από τον Μάριο Παϊπέτη
Το πορτρέτο του Ιγνάτιου Ουγγροβλαχίας κοσμεί ήδη την αίθουσα εκδηλώσεων, πλάι στην προσωπογραφία του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, καθώς οι δυο άντρες είχαν επανειλημμένως συνεργαστεί.
ΚΕΡΚΥΡΑ (ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ). Την προσωπογραφία του Ιγνάτιου Ουγγροβλαχίας, μια ελαιογραφία των μέσων του 19ου αι., δώρισε στην Αναγνωστική Εταιρία ο κύριος Μάριος Παϊπέτης, Δικηγόρος Κερκύρας και παλαιό ιδρυτικό μέλος της Εταιρίας. Η επιλογή του κυρίου Μ. Παϊπέτη να δωρίσει το εν λόγω έργο στην Αναγνωστική, μας τιμά ιδιαιτέρως και ενισχύει εμπράκτως τον ρόλο της Εταιρίας ως φορέα διαφύλαξης και προβολής του Επτανησιακού Πολιτισμού.
Το πορτρέτο κοσμεί ήδη την αίθουσα εκδηλώσεων, πλάι στην προσωπογραφία του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, καθώς οι δυο άντρες είχαν επανειλημμένως συνεργαστεί.
Ο Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας υπήρξε μια προσωπικότητα που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο την εποχή κατά την οποία διαμορφωνόταν η φυσιογνωμία του νέου Ελληνισμού. Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1765 και φοίτησε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη. Χρημάτισε Μητροπολίτης Άρτας κατά τα έτη 1794-1805 και αναμείχθηκε ενεργά στην πολιτική και στις σχέσεις μεταξύ Αλή Πασά και Επτανήσου Πολιτείας.
Έζησε στην Κέρκυρα κατά τα έτη 1805-1807 και συνεργάστηκε με τον Ιωάννη Καποδίστρια στην άμυνα της Λευκάδας. Όταν κατέλαβαν οι Γάλλοι τα Επτάνησα, ακολούθησε τον Γ. Μοντσενίγο και μετέβη στην Αγία Πετρούπολη. Κέρδισε τη ρωσική εύνοια και το 1810 διορίστηκε Μητροπολίτης Ουγγροβλαχίας, όπου ανέπτυξε ποικίλη δράση, με εστίαση στη διάδοση της ελληνικής παιδείας.
Για τις υπηρεσίες του έλαβε από τον Τσάρο Αλέξανδρο το παράσημο της Αγίας Άννας, με το οποίο απεικονίζεται και στο συγκεκριμένο πορτρέτο.
Μετά τη συνθήκη του Βουκουρεστίου (1812), όταν οι Ρώσσοι επέστρεψαν τις παραδουνάβιες ηγεμονίες στους Οθωμανούς, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την έδρα του, εγκαταστάθηκε στη Βιέννη, όπου συνεργάστηκε με τους εκεί διαμένοντες Έλληνες και μεταξύ άλλων, συνέβαλε στη δημιουργία της Φιλομούσου Εταιρείας της Βιέννης.
Εξ αιτίας της αντιδραστικής πολιτικής της Αυστρίας, το 1815 μετακόμισε στην Πίζα της Ιταλίας, όπου συνέχισε να δραστηριοποιείται στην υποστήριξη της ελληνικής παιδείας και να καλλιεργεί τις σχέσεις του με εκπροσώπους της πολιτικής και της λογιοσύνης.
Θεώρησε πρόωρο το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης, εντούτοις υποστήριξε τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Συνέγραψε αρκετά υπομνήματα, μελέτες και μονογραφίες. Απεβίωσε στην Ιταλία, το 1828.
