Εξαιρετικός ο Δημήτρης Πακσόγλου στο ρεσιτάλ με ιταλικές & γαλλικές άριες

Η πρώτη ενότητα του ρεσιτάλ ήταν αφιερωμένη στην ιταλική όπερα με τον Πακσόγλου να ερμηνεύει άριες από την Aida και την La forza del destino του Giuseppe Verdi, έως την Madama Butterfly του Giacomo Puccini και την La Gioconda του Amilcare Puccini. Η δεύτερη ενότητα μας μετέφερε στις οπερατικές άριες Γάλλων συνθετών, όπως εκείνες από την όπερα Les pêcheurs de perles του Georges Bizet και την όπερα Werther του Jules Massenet. Ανάμεσα στις άλλες πολύ καλές ερμηνείες του Δημήτρη Πακσόγλου, ξεχωρίσαμε την εξαίσια απόδοση της καθηλωτικής άριας Rachel, quand du Seigneur από την La Juive του Fromental Halèvy. Την οποία και σαφέστατα θα προτιμούσαμε να ξανακούσουμε για encore, αντί του χιλιοτραγουδισμένου O sole mio…

Γενικώς, αν και τον ακούσαμε για πρώτη φορά ζωντανά, o Πακσόγλου δικαιολόγησε πλήρως τη φήμη που τον συνοδεύει, ως έναν εκ των πλέον αξιόλογων μονωδών της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σήμερα. Στο συγκεκριμένο ρεσιτάλ επέδειξε τα πολύ καλά στοιχεία που διαθέτει από τεχνικής πλευράς (άρθρωση, σωστή τοποθέτηση τονικά, πλήρη έλεγχο των δυναμικών), χωρίς τις ερμηνευτικές ακροβασίες που μας έχουν συνηθίσει πολλοί άλλοι τενόροι κατά καιρούς.

Στο ρεσιτάλ του Σαββάτου τον πλαισίωσαν η σοπράνο Ρόζα Πουλημένου, με τη Habanera από την Carmen του Bizet, καθώς και ο βαρύτονος Παντελής Κοντός σε άριες των Verdi, Bizet και Donizetti. Με μόνη εξαίρεση το κούρδισμα στο Je crois entendre encore, πολύ καλή παρουσία είχε και ο κλαρινετίστας Δημήτρης Αργυρός ο οποίος, μεταξύ άλλων, ερμήνευσε και την απαιτητική Φαντασία των Luigi Bassi και Alamiro Giamperi, βασισμένη σε θέματα από το Rigoletto του Verdi. Τέλος, στο πιάνο, τους συνόδευσε  -άψογα, ως συνήθως-  η Μαριλένα Ελούλ.