«Πρόσφυγες στο νησί της ομορφιάς» – Στα εγκαίνια της έκθεσης για τα 100 χρόνια από τη Μ. Καταστροφή (ΒΙΝΤΕΟ)
Η Κέρκυρα υπήρξε πάντα ένα απάγκιο λιμάνι. Ιστορικό καταφύγιο για πληθυσμούς ολόκληρους.
ΚΕΡΚΥΡΑ. Τη Δευτέρα που πέρασε (08/08) η συλλογική έκθεση ζωγραφικής “Καταφύγιο. Κέρκυρα, Πρόσφυγες 1922-1924” έκανε τα εγκαίνια της στο Λατινικό Παρεκκλήσι του Παλαιού Φρουρίου, στην πόλη της Κέρκυρας. Η ατμόσφαιρα της βραδιάς, με το φεγγάρι να πλησιάζει στη γέμιση του, προσφερόταν προς αναζήτηση πνευματικής τροφής. Αυτή παρουσιάσθηκε, υπό τη μορφή πολυδιάστατης έκθεσης ζωγραφικής με θέμα την προσφυγιά στην Κέρκυρα.
Συλλογική έκθεση ζωγραφικής “Καταφύγιο. Κέρκυρα, Πρόσφυγες 1922-1924”
Με αφορμή την επέτειο των εκτατό χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κέρκυρας και η η ιστορικός τέχνης Μαρία Μελέντη, διοργάνωσαν συλλογική έκθεση ζωγραφικής, με έξι εικαστικούς - ζωγράφους, της κατά κάποιο τρόπο νεότερης γενιάς των ζωγράφων του νησιού, και έβδομο και κεντρικό ζωγράφο, τον αείμνηστο Τζίνο Δημητράτο, με τρία έργα του να εκτίθενται, ύστερα από ευγενική παραχώρηση του εικαστικού και γιου του Κωνσταντίνου Δημητράτου. Όπως μας είπε η Μαρία Μελέντη, οι καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες κλήθηκαν να παρουσιάσουν τα έργα τους, υπό τη γενικότερη θεματική της “εμπειρίας της προσφυγιάς στο νησί της ομορφιάς”.
ΦΩΤΟ: Γιώργος Ανδριώτης
Στην έκθεση συμμετέχουν οι Σπύρος Κολυβάς, Αλέκα Λαμπίρη, Κώστας Μηνάς, Κατερίνα Μονόπωλη, Σοφία Σταύρου, Κώστας Τόμπρος, έξι εικαστικοί που δραστηριοποιούνται στο νησί και οι οποίοι, με διαφορετικούς τρόπους και ερμηνείες, αναπλάθουν τις ιστορίες του ‘καταφυγίου’ των προσφύγων. Συμπεριλαμβάνονται επίσης τρία έργα τοπιογραφίας με όψεις του ‘καταφυγίου’ της παράλιας ζώνης του νησιού από την συλλογή του αείμνηστου Κερκυραίου ζωγράφου Τζίνου Δημητράτου (1943-2021), ως τιμητική υπόμνηση της προσφοράς του στην τέχνη και στην Κέρκυρα του ανθρωπισμού
Τρία έργα από την συλλογή του αείμνηστου Κερκυραίου ζωγράφου Τζίνου Δημητράτου (1943-2021)
«Η Κέρκυρα υπήρξε πάντα ένα απάγκιο λιμάνι. Ιστορικό καταφύγιο για πληθυσμούς ολόκληρους, που βρήκαν παρηγοριά στην ομορφιά και γαλήνη του νησιού. Αυτή η ομορφιά, και η δραματική αντίθεση της με την τραυματική εμπειρία του ξεριζωμού, είναι το κεντρικό θέμα της έκθεσης,» μας πληροφορεί η Μαρία Μελέντη. Τα έργα άτιτλα όλα, επεξηγούνται μόνο ποιητικά στον επισκέπτη, με επιλεγμένους στοίχους γνωστών ποιητών που είναι τυπωμένοι σε λεζάντες, δίπλα σε κάθε πίνακα. Η Μελέντη θέλει να μας προσφέρει μια εκ των έσω αφήγηση. Μας εισάγει έτσι, σε μια ανάλυση βάθους, μια σημειολογία των έργων της έκθεσης.
Η ένταση της πινελιάς του Δημητράτου, τα υγρά τοπία του Κολυβά, η αίσθηση οικειότητας που αποπνέουν τα έργα του Κ. Μηνά, η εντρύφηση στις σύγχρονες τάσεις, όπως διαφαίνεται στα έργα του Κώστα Τόμπρου και της Σοφίας Σταύρου, τα “μεταμοντέρνα Φαγιούμ” της Αλέκας Λαμπίρη και το λαβυρινθώδες έργο της Κατερίνας Μονόπωλη, όλα συνυπάρχουν σε ένα συμβολικό, άχρονο σύμπαν, όπου η ομορφιά συνομιλεί με την πίκρα και ο νόστος της ξενιτιάς βρίσκει παρηγοριά στο “νερό της λησμονιάς”, στη βρύση του Μαβίλη που ακόμα τρέχει στο Καρδάκι. “Κανείς δεν φανταζόταν το αντίκτυπο που μπορεί να έχει το θέμα της έκθεσης, αλλά αυτό έγινε άμεσα κατανοητό, όταν την έκθεση επισκέφθηκαν απόγονοι των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής, που ζουν στο νησί και διατηρούν ακόμα ζωντανές τις αφηγήσεις και τις μνήμες αυτής της τραυματικής συγκυρίας.” μας εξομολογείται η Μαρία Μελέντη, εμφανώς συγκινημένη.
Λεπτομέρεια από έργο του Κώστα Τόμπρου "μητέρα με παιδί στην αγκαλιά"
Με αυτή την κουβέντα επισφραγίσθηκε η συζήτηση και η αναχώρηση φάνταζε επιτακτική, χρονισμός δέσμιος μιας επίπλαστης επικαιρότητας. Παρέμεινε όμως η συνειδητοποίηση του άχρονου χαρακτήρα της προσφυγιάς και μια υπενθύμιση , ότι η καλλιτεχνική δημιουργία, δεν αφορά μόνο στην αισθητική τέρψη και εκπλήρωση μιας κοινωνίας, αλλά δημιουργεί νησίδες νοήματος μέσα στην ευρύτερη κουλτούρα και εν τέλει δίνει μορφή και υπόσταση στα άυλα όνειρα, αλλά και τους εφιάλτες μιας εποχής.
Επιμέλεια έκθεσης: Μαρία Μελέντη, ιστορικός τέχνης
Ιστορική τεκμηρίωση: Μαρία Καμονάχου, δρ Ιστορίας.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 30 Αυγούστου, με ώρες λειτουργίας, καθημερινά από τις οκτώ το πρωί έως και τις οκτώ το βράδυ.
