«Τραγούδια και σκοποί των χωριών της Λευκίμμης»: Δυο νέοι μουσικοί δίνουν «φιλί ζωής» στην Κερκυραϊκή δημοτική μουσική
Τραγούδια της Λευκίμμης
14 Ιουλίου 2022
/ 13:46
Κατάφεραν να «ξεθάψουν» και να ηχογραφήσουν τραγούδια και μελωδίες της Νότιας Κέρκυρας, διασώζοντας ένα σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού μας από την λήθη.
ΚΕΡΚΥΡΑ. Η πρόσφατη δισκογραφική κυκλοφορία, «Τραγούδια και σκοποί των χωριών της Λευκίμμης», των Κώστα Πετρίδη και Χρήστου Ζάχου, «δίνει φιλί ζωής» στην δημοτική μουσική παράδοση της Κέρκυρας και καταφέρνει να τοποθετήσει τα χωριά της Νότιας Κέρκυρας, στο λαογραφικό και εθνομουσικολογικό χάρτη της Ελλάδας. Η Ενημέρωση συνάντησε τους δύο μουσικούς για μια συζήτηση ευ όλης της ύλης.
Ο Κώστας Πετρίδης και ο Χρήστος Ζάχος είναι γνωστοί μουσικοί στην «πιάτσα» των ρεμπετάδικων της Κέρκυρας. Απόφοιτοι του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, ανακάλυψαν νωρίς τον συνδετικό τους κρίκο. Η κοινή καταγωγή (τα χωριά της Λευκίμμης και γενικότερα του Νότου) και αγάπη για τις μουσικές παραδόσεις της Ελλάδας, οδήγησε τους δύο μουσικούς να συνεργαστούν σε ένα πολύ φιλόδοξο εγχείρημα. Ο Πετρίδης και ο Ζάχος αντιλήφθηκαν ότι τα χωριά της Λευκίμμης κρύβουν μια πλούσια μουσική παράδοση που όμως κινδυνεύει με εξαφάνιση, καθώς φεύγουν από την ζωή οι τελευταίοι ερμηνευτές της.
Από αριστερα, ο κ.Κ, Καστρινος, δεξιά Χρήστος Ζάχος. Στο κέντρο ο Φώτιος Κουρης. Ο αρχαιοτερος οργανοπαίχτης στη Λευκίμμη,
Όπως μας εξομολογείται ο Κ. Πετρίδης, Λευκιμμιώτης από την πλευρά της μάνας του, την άκουγε μικρός να τραγουδάει τραγούδια που δεν είχε ακούσει πουθενά. Ήταν τα ίδια τραγούδια που άκουγε μικρός ο Χρήστος Ζάχος, στα πανηγύρια και τα ταβερνεία της Λευκίμμης, τραγούδια που είχαν χρόνια να ακουστούν και η σιωπή αυτή προμήνυε το θάνατο και τη λήθη. Αυτοί οι μισοξεχασμένοι σκοποί και τραγούδια ήταν η αφετηρία της έρευνας τους που οδήγησε στην ηχογράφηση ενός σημαντικού αριθμού τραγουδιών και μουσικών θεμάτων, βγαλμένα από την μουσική παράδοση των χωριών Λευκίμμη, Κρητικά, Παλαιοχώρι, Νεοχώρι, Δραγωτινά και Σπαρτερά.
Αριστερά η πρωτοχορεύτρια και τραγουδίστρια, Μαρία Μοναστηριώτη «Γάκη», νεαρή μαζί με μάνα και αδελφη.
Αφετηρία και βασική πηγή της έρευνας στάθηκε ο θεματοφύλακας της παράδοσης, Κώστας Καστρινός. Γιός του τελευταίου ενεργού λαουτιέρη της Λευκίμμης, Βαγγέλη Καστρινού, ήταν σε θέση να τροφοδοτήσει τους δύο μουσικούς με ανεκτίμητο υλικό και να τους κατευθύνει στους τελευταίους εν ζωή ερμηνευτές. Η Μαρία Μοναστηριώτη «Γάκη», από την Παναγιά, ήταν πρωτοχορεύτρια και τραγουδίστρια. Ήταν γύρω στα 80 και διατηρούσε πλήρη διαύγεια. Θυμήθηκε για χάρη τους πολλά παλιά τραγούδια. Ο άλλος συνδετικός κρίκος με το παρελθόν ήταν ο βιολιστής Φωτιος Κουρης, που έπαιζε στα νιάτα του, με τον πατέρα του Καστρινού, Παρά τα 99 του χρόνια ήταν σε θέση να θυμηθεί πολλούς από τους σκοπούς που έπαιζε στα πανηγύρια αλλοτινών εποχών.
Οι δύο μουσικοί συνέλεξαν το υλικό, έκαναν διασταύρωση με παλαιότερες ηχογραφήσεις (όπου και αν υπήρχαν) και ηχογράφησαν τελικά ένα διπλό δίσκο που περιέχει τα οργανικά κομμάτια και τραγούδια που κατάφεραν να διασώσουν, ερμηνευμένα, όσο πιο πιστά στην αρχική τους εκτέλεση, ήταν εφικτό. Με δικά τους έξοδα το κυκλοφόρησαν υπό την αιγίδα του Κέντρου Έρευνας και Προβολής της Εθνικής Μουσικής (ΚΕΠΕΜ) και είναι διαθέσιμο μέσο της ιστοσελίδας του οργανισμού, «https://kepemshop.gr/».
Ο Κώστας Πετρίδης και ο Χρήστος Ζάχος είναι γνωστοί μουσικοί στην «πιάτσα» των ρεμπετάδικων της Κέρκυρας. Απόφοιτοι του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, ανακάλυψαν νωρίς τον συνδετικό τους κρίκο. Η κοινή καταγωγή (τα χωριά της Λευκίμμης και γενικότερα του Νότου) και αγάπη για τις μουσικές παραδόσεις της Ελλάδας, οδήγησε τους δύο μουσικούς να συνεργαστούν σε ένα πολύ φιλόδοξο εγχείρημα. Ο Πετρίδης και ο Ζάχος αντιλήφθηκαν ότι τα χωριά της Λευκίμμης κρύβουν μια πλούσια μουσική παράδοση που όμως κινδυνεύει με εξαφάνιση, καθώς φεύγουν από την ζωή οι τελευταίοι ερμηνευτές της.
Από αριστερα, ο κ.Κ, Καστρινος, δεξιά Χρήστος Ζάχος. Στο κέντρο ο Φώτιος Κουρης. Ο αρχαιοτερος οργανοπαίχτης στη Λευκίμμη,
Όπως μας εξομολογείται ο Κ. Πετρίδης, Λευκιμμιώτης από την πλευρά της μάνας του, την άκουγε μικρός να τραγουδάει τραγούδια που δεν είχε ακούσει πουθενά. Ήταν τα ίδια τραγούδια που άκουγε μικρός ο Χρήστος Ζάχος, στα πανηγύρια και τα ταβερνεία της Λευκίμμης, τραγούδια που είχαν χρόνια να ακουστούν και η σιωπή αυτή προμήνυε το θάνατο και τη λήθη. Αυτοί οι μισοξεχασμένοι σκοποί και τραγούδια ήταν η αφετηρία της έρευνας τους που οδήγησε στην ηχογράφηση ενός σημαντικού αριθμού τραγουδιών και μουσικών θεμάτων, βγαλμένα από την μουσική παράδοση των χωριών Λευκίμμη, Κρητικά, Παλαιοχώρι, Νεοχώρι, Δραγωτινά και Σπαρτερά.
Αριστερά η πρωτοχορεύτρια και τραγουδίστρια, Μαρία Μοναστηριώτη «Γάκη», νεαρή μαζί με μάνα και αδελφη.
Αφετηρία και βασική πηγή της έρευνας στάθηκε ο θεματοφύλακας της παράδοσης, Κώστας Καστρινός. Γιός του τελευταίου ενεργού λαουτιέρη της Λευκίμμης, Βαγγέλη Καστρινού, ήταν σε θέση να τροφοδοτήσει τους δύο μουσικούς με ανεκτίμητο υλικό και να τους κατευθύνει στους τελευταίους εν ζωή ερμηνευτές. Η Μαρία Μοναστηριώτη «Γάκη», από την Παναγιά, ήταν πρωτοχορεύτρια και τραγουδίστρια. Ήταν γύρω στα 80 και διατηρούσε πλήρη διαύγεια. Θυμήθηκε για χάρη τους πολλά παλιά τραγούδια. Ο άλλος συνδετικός κρίκος με το παρελθόν ήταν ο βιολιστής Φωτιος Κουρης, που έπαιζε στα νιάτα του, με τον πατέρα του Καστρινού, Παρά τα 99 του χρόνια ήταν σε θέση να θυμηθεί πολλούς από τους σκοπούς που έπαιζε στα πανηγύρια αλλοτινών εποχών.
Οι δύο μουσικοί συνέλεξαν το υλικό, έκαναν διασταύρωση με παλαιότερες ηχογραφήσεις (όπου και αν υπήρχαν) και ηχογράφησαν τελικά ένα διπλό δίσκο που περιέχει τα οργανικά κομμάτια και τραγούδια που κατάφεραν να διασώσουν, ερμηνευμένα, όσο πιο πιστά στην αρχική τους εκτέλεση, ήταν εφικτό. Με δικά τους έξοδα το κυκλοφόρησαν υπό την αιγίδα του Κέντρου Έρευνας και Προβολής της Εθνικής Μουσικής (ΚΕΠΕΜ) και είναι διαθέσιμο μέσο της ιστοσελίδας του οργανισμού, «https://kepemshop.gr/».
