Δευτέρα 23.12.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Σαίξπηρ 400 χρόνια μετά: τραγωδία ή παραμύθι;

Ερωτόκριτος Μωραΐτης
03 Οκτωβρίου 2016 / 09:53

ΚΕΡΚΥΡΑ. Η Διοικητική Επιτροπή της Αναγνωστικής Εταιρίας Κερκύρας, τιμώντας την επέτειο των 400 ετών από τον θάνατο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ,

προσκαλεί στην ομιλία του Δρ. Φιλολογίας κυρίου Ερωτόκριτου Μωραΐτη με θέμα «Σαίξπηρ 400 χρόνια μετά: τραγωδία ή παραμύθι;». Η τιμητική εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων της  Εταιρίας την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016 και ώρα 20.00.
 
Ποιος είναι ο Ερωτόκριτος Μωραΐτης
 
Ο Ερωτόκριτος Μωραΐτης γεννήθηκε στην Κέρκυρα  και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ιταλία, Μ. Βρετανία και Ελλάδα και δίδαξε αγγλική γλώσσα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση  και νεοελληνική λογοτεχνία  από το 2005 ως το 2012 στον Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Είναι διδάκτωρ νεοελληνικής φιλολογίας. Έχει εκδώσει δυο ποιητικές συλλογές:  Εθνικό Κτηματολόγιο, (1996)  και Η πόλη των νεκρών (2004),  μεταφράσεις όπως Ο σερ Γκάουεν και ο πράσινος ιππότης και Η κυβέρνηση της Γλώσσας του Σέιμους Χήνι. Στις  μελέτες του συμπεριλαμβάνονται: Σολωμός: ποιητική και ταυτότητα, Γιάννης Δάλλας, η ιστορία ως τελετουργία (διατριβή επί διδακτορία). Μετέφρασε κυρίως σύγχρονη Αγγλική ποίηση (Χήνι, Ρ.Σ. Τόμας, Τζέφρι Χιλλ και άλλους) και δοκίμια λογοτεχνικής θεωρίας. Έχει συνεργαστεί  με περιοδικά όπως ο Πόρφυρας, Ποίηση (Ποιητική),  Λογοτεχνικά θέματα κ.α. Από το 2012 ζει στη Βρετανία.  Είναι παντρεμένος και έχει δυο παιδιά.
Ο Σαίξπηρ και το έργο του αποτελούν το βασικότερο ενδιαφέρον του και είναι το θέμα ενός μεγάλου ανέκδοτου βιβλίου.
 
Λίγα λόγια για την ομιλία
 
Τετρακόσια χρόνια μετά από τον θάνατο του μεγαλύτερου δραματουργού στη ιστορία της  σύγχρονης Ευρώπης  ένα  ερώτημα θα πρέπει να απαντηθεί. Τι είναι ο Σαίξπηρ για μας σήμερα; Είναι μια μαύρη τρύπα,  όπου διαβάζουμε μόνο τον εαυτό μας ή ένα πατρικό πνεύμα που μας οδηγεί να διαβάσουμε την πραγματικότητα γύρω μας; Σύμφωνα με τη φράση του μεγάλου Αμερικανού μυθιστοριογράφου Χέρμαν Μέλβιλ, ο κόσμος γύρω μας έχει σαιξπηροποιηθεί κι επομένως δεν τίθεται πρόβλημα εάν μιλάμε εμείς ή αυτός για εμάς, αφού -ούτως ή άλλως- μας έχει διαμορφώσει.
Σήμερα ο κόσμος, για πρώτη φορά μετά 400 χρόνια, έχει αρχίσει ή ήδη έχει παύσει να είναι σαιξπηρικός. Η τραγική ευφυΐα που μας είχε εκπαιδεύσει να βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας,  αποδομείται και το μόνο που μένει είναι ένα ενδιαφέρον παραμύθι. Όμως το παραμύθι -που είναι η βάση όλων των μεγάλων έργων, αφού αυτά βασίζονται στο συλλογικό ασυνείδητο που τα καθιστά οικουμενικά- υπήρξε πολύ πριν από το Σαίξπηρ.
Η αδυναμία μας να διαβάσουμε την τραγικότητα της ζωής και της ιστορίας  μπορεί όντως να είναι το τέλος της μεγάλης αυτής πνευματικής κληρονομίας με ανυπολόγιστο τίμημα για όλο τον  ευρωπαϊκό ή και τον παγκόσμιο πολιτισμό.