Υπηρέτης του λαϊκού πολιτισμού ο Δημήτρης Κάντας

ΚΕΡΚΥΡΑ. Ο Δημήτρης Κάντας γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λευκίμμη. Σπούδασε φυσική Αγωγή στην ΕΑΣΑ Αθήνας. Οι πολιτιστικές καταβολές από την οικογένεια, τον ώθησαν στην έρευνα για θέματα λαογραφίας. Ασχολήθηκε με την προπονητική του ποδοσφαίρου για είκοσι χρόνια.

 Δίδαξε τριάντα χρόνια παραδοσιακούς χορούς και συνίδρυσε τον Εκπολιτιστικό, καλλιτεχνικό και αθλητικό όμιλο «Λαοδάμα», του οποίου ήταν πρόεδρος από το 1985 έως σήμερα. Έλαβε μέρος σε πολλά συνέδρια για το χορό και παρουσίασε τη χορευτική ιδιομορφία της Κέρκυρας σε πολλά μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού. Το ερευνητικό του έργο πλουσιότατο σε θέματα της παραδοσιακής μουσικής, του χορού και της φορεσιάς του τόπου του, με πλήθος καταγραφές. Έχει εκδώσει:

•              Ένα Λεύκωμα για τη φορεσιά της Κέρκυρας, Παξών και Διαποντίων νήσων,

•              Τα Λαογραφικά των Διαποντίων, σε συνεργασία με την Ακαδημία Αθηνών,

•              Καΐκια Λευκιμμιώτικα, Ποτάμι Λευκίμμης

•              Οι παραδοσιακοί Χοροί της Κέρκυρας , Παξών και Διαποντίων Νήσων 

•              Ένα θεατρικό με θέμα τον Κερκυραϊκό γάμο, έμμετρο

•              Συνέλεξε και ψηφιοποίησε σε CD  μουσικές που απέδωσαν παραδοσικοί οργανοπαίχτες μέσα από πολύχρονη έρευνα .

Έχει τιμηθεί για το έργο του από πάρα πολλούς φορείς και συλλογικότητες. Συνταξιούχος από το 2008 και αποσυρόμενος της ενεργούς δράσεως άφησε πίσω του μεγάλη παρακαταθήκη για τον Λαϊκό πολιτισμό της Κέρκυρας.

θα τον αποχαιρετήσουμε την Τρίτη 31 Μάρτη στις 15:30 από τον ναό Αγ Σπυρίδωνα στο Ποτάμι Λευκίμμης,.

Επιθυμία της οικογένειας είναι αντί στεφάνου να ενισχυθεί η Φιλαρμονική Εταιρεία Λευκίμμης (ΦΕΛ) στην οποία διατέλεσε πρόεδρος, καθώς και το σωματείο νεφροπαθών Κέρκυρας. Ιδιαίτερη μνεία και ειλικρινές ευχαριστήριο απευθύνει η οικογένεια του εκλιπόντος στην μονάδα τεχνητού νεφρού του ΓΝΚ, στα στελέχη της Κους Βακιάννη Παντελεήμωνα, Κατσάνο Δημήτριο, Βλάσση Στέφανο, στην κα Κορακιανίτη Έλενα, στο ΕΚΑΒ,  στους Παρασκευαστές - νοσηλευτές της μονάδας, καθώς και στον Χειρούργο κο Χριστοδούλου Καλλίνικο και στους ουρολόγους κους Κοσκινά και Δάγλα για την αγάπη με την οποία περιέβαλαν όλο αυτό το διάστημα τον Δημήτρη Κάντα , που σημειωτέον πάλεψε με την επάρατο για πάνω από 24 χρόνια χωρίς ποτέ να χάσει το κουράγιο, την δύναμη και την αισιοδοξία του, Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη.  Έφυγε με πλήρη πνευματική διαύγεια αφήνοντας πίσω του ένα πολύ σπουδαίο έργο.

Φωτογραφίες εδώ