Οι Φιλαρμονικές μας είναι κι αυτές σχολεία!
Περιοδεία του ΚΚΕ σε όλες τις Φιλαρμονικές του νησιού, το Τμήμα μουσικών σπουδών του πανεπιστημίου και το μουσικό σχολειό.
ΚΕΡΚΥΡΑ. (Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ). Μια μεγάλη και ουσιαστική περιοδεία πραγματοποίησε κλιμάκιο του ΚΚΕ στην Κέρκυρα, με επικεφαλής τον μαέστρο Χρήστο Κολοβό και την Αλεξάνδρα Μπαλού, εκλεγμένη περιφερειακή σύμβουλο με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, καλύπτοντας όλο το νησί και συναντώντας και τις 17 Φιλαρμονικές, τις τρεις της πόλης και όλες της περιφέρειας: Φ.Ε.Κ. «ΠΑΛΑΙΑ», ΜΑΝΤΖΑΡΟΣ, ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, ΓΑΣΤΟΥΡΙΟΥ «Η ΟΜΟΝΟΙΑ», ΣΚΡΙΠΕΡΟΥ, Φ.Α ΛΕΥΚΙΜΜΑΙΩΝ, Φ.Ε. ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ, Α.ΚΟΡΑΚΙΑΝΑΣ«Σ.ΣΑΜΑΡΑΣ», ΛΙΑΠΑΔΩΝ, ΣΙΝΑΡΑΔΩΝ, ΚΥΝΟΠΙΑΣΤΩΝ, ΑΓ.ΜΑΤΑΘΑΙΟΥ «Λ.ΜΑΒΙΛΗΣ», και τις τρεις Φιλαρμονικές του Δήμου Β. Κέρκυρας, ΘΙΝΑΛΙΩΝ, ΑΥΛΙΩΤΩΝ, ΚΑΡΟΥΣΑΔΩΝ. Για αντικειμενικούς λόγους δεν πραγματοποιήθηκε η συνάντηση, με την Φιλαρμονική ΛΑΚΩΝΩΝ.
Οι περιοδείες αυτές, μαζί και οι επισκέψεις στο Μουσικό Σχολείο Κέρκυρας και στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, δεν έγιναν για «εθιμοτυπικούς λόγους», αλλά για να αναδείξουν όσα η κυβέρνηση, το Υπουργείο Πολιτισμού, το Υπ. Παιδείας, η Περιφέρεια και οι Δήμοι επιλέγουν να κρύβουν: πως κάτω από τη βιτρίνα των φιεστών και των «πολιτιστικών διαδρομών» κρύβεται η πλήρης απουσία πολιτιστικής πολιτικής, η υποχρηματοδότηση και η εγκατάλειψη ενός ζωντανού κομματιού της λαϊκής δημιουργίας.
Για το ΚΚΕ ο Πολιτισμός δεν μπορεί να αποτελεί εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας και ανταγωνισμού αντίθετα η αντίληψή του περιστρέφεται γύρω από την κοινωνική αποστολή της τέχνης που είναι η καλλιέργεια του πνευματικού κόσμου του ανθρώπου, που θα τον κάνει ικανό να αναγνωρίζει την πραγματικότητα για να μπορεί να την αλλάξει σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες του.
Στις συζητήσεις με τα Διοικητικά Συμβούλια και τους αρχιμουσικούς αναδείχθηκε καθαρά ότι οι Φιλαρμονικές της Κέρκυρας, αυτές που αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της ταυτότητας του νησιού και σχολειό δωρεάν μουσικής παιδείας για χιλιάδες παιδιά, λειτουργούν χάρη στην αυταπάρνηση των ανθρώπων τους, κόντρα σε κάθε δυσκολία. Η αγάπη, η διάθεση προσφοράς και η αγωνία για τη συνέχεια συνυπάρχουν με τα τεράστια οικονομικά αδιέξοδα: από το κόστος αγοράς και συντήρησης οργάνων και στολών(απαιτείται μια φορά το χρόνο απαραιτήτως σε όλα τα όργανα και όλες τις στολές, εκτός έκτακτων περιπτώσεων). Μέχρι την έλλειψη κτιριακών υποδομών, τα λειτουργικά έξοδα, το ρεύμα, τα δημοτικά τέλη.
Όλα αυτά επιβαρύνουν σωματεία που προσφέρουν δωρεάν γνώση και που παλεύουν να σταθούν στα πόδια τους την ίδια στιγμή που το κράτος τούς αφήνει χωρίς σταθερή χρηματοδότηση, ενώ η Τοπική Διοίκηση, με τους συνεχείς περιορισμούς στη χρηματοδότησή της, δηλώνει «αδυναμία». Ακόμη και τα προγράμματα ΕΣΠΑ που διαφημίζονται ως πανάκεια απαιτούν προπληρωμές που οι περισσότερες Φιλαρμονικές δεν μπορούν να καλύψουν. Πολλές Φιλαρμονικές στηρίζονται σε δωρεές, στη συμμετοχή τους σε κοινωνικές εκδηλώσεις χωρίς όμως να μπορούν να έχουν την βεβαιότητα της σταθερότητας και της συνέχειας με τα προβλήματα για τις Φιλαρμονικές της Περιφέρειας να είναι ακόμα πιο έντονα.
Οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ είχαν συνάντηση με την Πρόεδρο του μουσικού τμήματος του Ιονίου Πανεπιστημίου κα. Σιώψη κατά την οποία ενημερώθηκαν για το σημαντικό εκπαιδευτικό έργο που παράγεται, την αναμονή της μετεγκατάστασης στο κτίριο της Τρ. Ελλάδος, την ανάγκη της λειτουργίας της βιβλιοθήκης σύγχρονα και απρόσκοπτα.
Να σημειώσουμε ότι το Τμήμα Μουσικών Σπουδών παραμένει στο ακατάλληλο κτίριο του Φρουρίου από της ίδρυσής του, στην βιβλιοθήκη εργάζεται μία μόνο υπάλληλος και χωρίς μόνιμη σχέση εργασίας, υπάρχουν ελλείψεις σε διοικητικό προσωπικό αλλά και σε εκπαιδευτικό προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, στοιχεία που φανερώνουν την κρατική αδιαφορία απέναντι στην ανώτατη μουσική εκπαίδευση.
Στο Μουσικό Σχολείο Κέρκυρας, η συζήτηση με τους εκπαιδευτικούς αλλά και η περιοδεία στους χώρους του σχολείου, ανέδειξε μια εικόνα που από μόνη της καταγγέλλει την πολιτική όλων των κυβερνήσεων: κτίρια με υγρασίες, όργανα εκτεθειμένα σε φθορές, ανεπαρκείς χώροι για πρόβες, μικρές αίθουσες, θήκες με σημάδια τρωκτικών, και σχολικές επιτροπές που με ελάχιστους πόρους καλούνται να παλέψουν για τα στοιχειώδη, λειτουργικά, κτιριακά, υπέρογκους λογαριασμούς ρεύματος, νερού κλπ.
Η ανάγκη για ειδικό κονδύλι συντήρησης των οργάνων δεν είναι «αίτημα πολυτέλειας», αλλά ζωτική ανάγκη για να μπορεί το σχολείο να λειτουργήσει. Αναδείχτηκε επίσης η έλλειψη του αναγκαίου και εξειδικευμένου αριθμού εκπαιδευτικών που πρέπει να υπάρχουν σε κάθε όργανο κι όχι ένας να κάνει 2-3 όργανα.
Διατυπώθηκε η εύλογη απορία γιατί δεν προβλέπεται η ειδικότητα συντηρητή στο ΕΠΑΛ το οποίο στεγάζεται μάλιστα λίγα μέτρα πιο πέρα από το Μουσικό Σχολείο.
Στις συναντήσεις αυτές η Αλεξάνδρα Μπαλού, τόνισε ότι την ίδια ώρα, κυβερνήσεις, υπουργοί, δημοτικές και περιφερειακές αρχές δεν χάνουν ευκαιρία να μιλούν για τη «μοναδική μουσική παράδοση της Κέρκυρας». Όμως η πραγματικότητα τούς διαψεύδει: πίσω από τα μεγάλα λόγια δεν υπάρχει ούτε σχεδιασμός ούτε χρηματοδότηση ούτε στοιχειώδης μέριμνα για την επίλυση των κτιριακών προβλημάτων, για τη στήριξη των σχολείων και των Φιλαρμονικών, για μια πολιτική που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των ανθρώπων που δημιουργούν και μεταδίδουν τον πολιτισμό. Η παράδοση αντιμετωπίζεται ως «τουριστικό προϊόν», ενώ στην ουσία οι Φιλαρμονικές είναι σχολειό, είναι δημόσιος πολιτισμός, είναι κοινωνικό έργο που η Πολιτεία οφείλει να στηρίξει έμπρακτα.
Ο μαέστρος Χρήστος Κολοβός δεσμεύτηκε ότι το ΚΚΕ θα συνεχίσει με ακόμη μεγαλύτερη ένταση την προσπάθεια ανάδειξης αυτών των προβλημάτων, τόσο στην Περιφέρεια και στους Δήμους όσο και στη Βουλή. Γιατί ο πολιτισμός δεν μπορεί να επιβιώνει με τη λογική του «εθελοντισμού» και της «καλής θέλησης», ούτε να λειτουργεί με όρους αγοράς. Απαιτεί σταθερή κρατική χρηματοδότηση, υποδομές, προσωπικό, και πολιτική βούληση που θα βλέπει τον πολιτισμό ως δικαίωμα του λαού και όχι ως κόστος.
Και οι δύο δεσμεύτηκαν ότι η πορεία αυτή στην Κέρκυρα δεν τελειώνει εδώ. Θα συνεχίσουμε, μαζί με τους ανθρώπους των Φιλαρμονικών, των σχολείων και της μουσικής εκπαίδευσης, για την ανάδειξη των ειδικότερων προβλημάτων, τον αγώνα για έναν πολιτισμό που δεν θα στηρίζεται μόνο στον ηρωισμό των δημιουργών του, αλλά στη σταθερή, ουσιαστική και δημόσια στήριξη που δικαιούται.
Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να παλεύει για την τέχνη και τον πολιτισμό που θα βοηθά τον άνθρωπο να ορίζει την ζωή του, στην τέχνη που βοηθά να κατανοήσουμε τον κόσμο, μα ακόμη μεγαλύτερη σ’ εκείνη την τέχνη που μας βοηθά να βρούμε ένα δρόμο για να αλλάξουμε τον κόσμο, να τον απαλλάξουμε μια για πάντα από τη βαρβαρότητα της φτώχειας, της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, των πολέμων.

