Ομιλία «Ο Σπύρος Σαμάρας και η νέα σχολή της ιταλικής όπερας»
Δημοσθένης Φιστουρής
11 Μαΐου 2017
/ 14:40
ΚΕΡΚΥΡΑ. Η Δ.Ε. της Φιλαρμονικής Εταιρείας παρουσιάζει ομιλία του επετειακού έτους 2017 που θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Φιλαρμονικής την Τετάρτη, 17 Μαΐου 2017 και ώρα 20.30. Ομιλητής ο δρ. Δημοσθένης Φιστουρής,
ερευνητής και διδάσκων του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα «Ο Σπύρος Σαμάρας και η νέα σχολή της ιταλικής όπερας».
Στο πεδίο των καλλιτεχνικών αγώνων και ανταγωνισμών, οι συνθέτες της giovane scuola («νέας σχολής»): Puccini, Mascagni, Leoncavallo, Cilea, Catalani, Franchetti, Giordano και Σαμάρας είναι ταυτοχρόνως σύγχρονοι μεταξύ τους και ενίοτε χρονικά ασύμφωνοι, όσον αφορά στην πρωτοπορία. Για παράδειγμα, ο Σαμάρας και ο Puccini είναι σύγχρονοι με τους Mascagni και Leoncavallo και, ενώ όλοι εντάσσονται στο ευρύτερο κίνημα της πρωτοποριακής scapigliatura, ο Σαμάρας με τις «Flora Mirabilis», «Medgè» και «Lionella» και ο Puccini με τις «Le villi» και «Edgar» προηγούνται έναντι των δεύτερων, αλλά έπονται όσον αφορά στην πρωτοπορία του βερισμού της «Cavalleria Rusticana» (1890) του Mascagni και των «I Pagliacci» (1892) του Leoncavallo. Ο μεν Σαμάρας αντιδρά άμεσα με τη «La Martire» (1894), ο δε Puccini πολύ όψιμα με τον «Il Tabarro» (1918). Στην παρούσα διάλεξη θα γίνει μια συνοπτική αντιπαραβολή του Σαμάρα με έκαστο ιταλό συνθέτη της γενιάς της νέας σχολής. Παραλλήλως, η ομιλία θα αποτελέσει και την παρουσίαση του μόλις εκδοθέντος βιβλίου του Δημοσθένη Φιστουρή με τίτλο, "Οι όπερες του Σπύρου Σαμάρα: Μουσικοδραματολογική ανάλυση και αισθητική ερμηνεία" (Αθήνα: Εκδόσεις «Ορφεύς», 2017).
Στο πεδίο των καλλιτεχνικών αγώνων και ανταγωνισμών, οι συνθέτες της giovane scuola («νέας σχολής»): Puccini, Mascagni, Leoncavallo, Cilea, Catalani, Franchetti, Giordano και Σαμάρας είναι ταυτοχρόνως σύγχρονοι μεταξύ τους και ενίοτε χρονικά ασύμφωνοι, όσον αφορά στην πρωτοπορία. Για παράδειγμα, ο Σαμάρας και ο Puccini είναι σύγχρονοι με τους Mascagni και Leoncavallo και, ενώ όλοι εντάσσονται στο ευρύτερο κίνημα της πρωτοποριακής scapigliatura, ο Σαμάρας με τις «Flora Mirabilis», «Medgè» και «Lionella» και ο Puccini με τις «Le villi» και «Edgar» προηγούνται έναντι των δεύτερων, αλλά έπονται όσον αφορά στην πρωτοπορία του βερισμού της «Cavalleria Rusticana» (1890) του Mascagni και των «I Pagliacci» (1892) του Leoncavallo. Ο μεν Σαμάρας αντιδρά άμεσα με τη «La Martire» (1894), ο δε Puccini πολύ όψιμα με τον «Il Tabarro» (1918). Στην παρούσα διάλεξη θα γίνει μια συνοπτική αντιπαραβολή του Σαμάρα με έκαστο ιταλό συνθέτη της γενιάς της νέας σχολής. Παραλλήλως, η ομιλία θα αποτελέσει και την παρουσίαση του μόλις εκδοθέντος βιβλίου του Δημοσθένη Φιστουρή με τίτλο, "Οι όπερες του Σπύρου Σαμάρα: Μουσικοδραματολογική ανάλυση και αισθητική ερμηνεία" (Αθήνα: Εκδόσεις «Ορφεύς», 2017).
