Τρίτη 19.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Ο υποψήφιος

20 Μαΐου 2023 / 12:21

Γράφει ο Σταμάτης Κυριάκης

Τον υποψήφιο τον γνώρισα στην πρώτη γυμνασίου.

Είχε μανία να βάζει τρικλοποδιές.

Κόσμος και κοσμάκης είχε σακατευτεί από τρικλοποδιά του υποψήφιου. Προτιμούσε τα κεφαλόσκαλα για να γίνεται θεαματικότερη η πτώση.

Είχε βάλει τρικλοποδιά και στον μαθηματικό , κάτι που θεωρούταν  εξαιρετικά μεγάλο τόλμημα.

Ο μαθηματικός   (που δεν μπορούσες ούτε να τον κοιτάξεις στα μάτια)  βρήκε πολύ αστεία την τρικλοποδιά του υποψήφιου.

Ο υποψήφιος κέρδισε και στοίχημα όταν έπιασε τον κώλο της «Γαλλικούς».

Η «Γαλλικού» ήταν στρουμπουλή και φορούσε μια κολλητή και κοντή φούστα ( μη φαντασθείτε τίποτα ακραίο, ένα ελάχιστο πάνω από το γόνατο)  που προκαλούσε  ρίγη  στην μαθητιώσα νεολαία της εποχής.

Έκανε ότι δεν κατάλαβε και ο υποψήφιος κέρδισε τέσσερα σάντουιτς από το κυλικείο με μορταδέλα και  κίτρινο τυρί.

Εκεί που τα βρήκε σκούρα ήταν όταν με έβαλε στο μάτι εξαιτίας του ότι ήμουν από τους λίγους που δεν γελούσα με τα κατορθώματά του.

Μούβαλε τρικλοποδιά και κόντεψα να τσακιστώ στα σκαλιά.

Τον περίμενα στην γωνία και τον σάπισα στο ξύλο.

Μετά την πρώτη μπουνιά στα μούτρα, που δεν την περίμενε , τον άρπαξα  από το λαιμό και τον έριξα κάτω.

Τούτριψα τα μούτρα στο χώμα.

 Έφαγε πολλές.

Τρομάξανε να τον πάρουνε από τα χέρια μου.

Περίμενα την άλλη μέρα να έρθει να με συλλάβει η ΕΣΑ αλλά τίποτα.

Πήγαμε στο σχολείο σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.

Έκτοτε , μάλιστα, έκανε ότι μπορούσε για να γίνουμε φίλοι.

Ματαίως διότι τον έβλεπα και μου γυρίζανε τα άντερα.

Ο πατέρας του υποψήφιου ήταν λογιστής σε ένα εργοστάσιο  επίπλων  και αργότερα άνοιξε μαζί με την μάνα του δικό τους λογιστικό γραφείο με πολλές διασυνδέσεις.

Από λογιστής έγινε  «οικονομικός σύμβουλος».

Ανέβηκαν ψηλά.

Φορολογική στρατηγική, δάνεια, ασφαλιστικά, ευρύτερη διαχείριση χρήματος.

Ήταν καλύτερα να γνώριζες τον πατέρα του υποψήφιου παρά τον πρωθυπουργό.

Ακόμα περισσότερο την μάνα του.

Αστυνομικοί , δικαστές , στρατηγοί, υπουργοί, βουλευτές, γραμματείς υπουργείων , κλητήρες , δημόσιοι υπάλληλοι, οι πάντες ήταν γνωστοί του ζεύγους.

Ο υποψήφιος μεγάλωσε σε συνθήκες πλήρους ασυλίας .

Δεν παρακολούθησα όλη την πορεία του αλλά νομίζω ότι μάλλον είχα την τιμή να είμαι ο μόνος που τον έδειρε.

Αργότερα που πήγε στην Πάντειο  έμαθα ότι έγινε και αριστερός παρόλο που οι οικογένειά του ήταν όλοι δεξιοί.

Εκείνη την εποχή αν ήσουνα  φοιτητής και δεν ήσουνα αριστερός , σίγουρα θα ήσουνα λεπρός.

Ο υποψήφιος διέπρεψε ως αριστερός φοιτητής και μάλιστα πήρε και διάκριση στην «οικονομική δουλειά» στο συνέδριο του κόμματος λόγω του ότι έδινε την μεγαλύτερη συνδρομή από όλους και είχε και ένα ξεχωριστό ταλέντο να «κόβει κουπόνια»  στις οικονομικές εξορμήσεις.

Εν τω μεταξύ εγώ ήμουν φαντάρος και σπούδαζα την Αγία Γραφή.

Είχα βρει μια Αγία Γραφή στην σκοπιά  και , μην έχοντας τι άλλο να διαβάζω για να περνάει η ώρα, είχα αποστηθίσει τα ευαγγέλια.

Έτσι, άλλωστε,  εξηγείται και η υψηλή εξειδίκευση μου στην αντιμετώπιση Μορμόνων , Παυλικιανών, Μενονιτών , Προτεσταντών , Πεντηκοστιανών , Μαρτύρων του Ιεχωβά και άλλων αιρετικών της ορθοδόξου εκκλησίας μας .

Πέρασα όλα τα σύνορα της πατρίδος μας από σκοπιά σε σκοπιά και από φυλάκιο σε φυλάκιο.

Ούτε ο Διγενής Ακρίτας δεν φύλαξε  τόση σκοπιά όση εγώ.

Όταν γύρισα από ακρίτας στην Κακαβιά  , ο υποψήφιος ήταν ακόμα αριστερός φοιτητής.

Αλλοίμονο σου αν σου ξέφευγε καμιά κουβέντα που δεν ήταν σύμφωνη ακριβώς με τα «διδάγματα του Μαρξισμού» . Ήταν ικανός να σε σφάξει στο γόνατο σαν προβατίνα.

Αργότερα πήγε φαντάρος ως γραφέας στο Σώμα Εφοδιασμού Μεταφορών.

Όταν λέμε «Γραφέας στο ΣΕΜ»  εννοούμε  «Τα ξύνω σε  ένα γραφείο και μετράω μέρες μέχρι να απολυθώ».

Φρόντισε για αυτό ο  πατέρας του και η μάνα του που ήταν μεγάλοι πατριώτες  και ήθελαν να πάρουμε την Βόρειο Ήπειρο , την Μακεδονία, την Πόλη, την Αλεξάνδρεια  και τις Συρακούσες.

Αργότερα που γύρισε από την κόλαση του πολέμου ανέλαβε το γραφείο του πατέρα του και ειδικεύτηκε σε χρηματιστηριακά και επιδοτήσεις ΕΣΠΑ.

Ας μην ανοίξω το στόμα μου.

Έκτοτε πέρασαν πολλά χρόνια και δεν τον ξαναείδα (ευτυχώς)  μέχρι που χαζεύοντας στο φέιςμπούκ  προχτές τον είδα σε προεκλογική αφίσα.

Φαλακρός με πουκάμισο σιδερωμένο, χωρίς γραβάτα μεν αλλά  με βλέμμα στραμμένο στο μέλλον.

 «Μπορούμε!» λέει.

Ποιος; Αυτός! Που άμα του δώσεις να καρφώσει μια πρόκα στον τοίχο θα τσακίσει το δάχτυλο του.

Δεν μιλάμε για έναν υποψήφιο καταδικασμένο να χάσει. Μιλάμε για έναν υποψήφιο σίγουρο ότι θα κερδίσει.

Το «ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο» έχει ως έμβλημα έναν ήλιο που από πάνω έχει μια ρίγα γαλάζια προς το Τυρκουάζ , παρακάτω μια ρίγα ρόζ Κιλοτί ,  και πιο κάτω μια ρίγα πράσινη  προς το   Βεραμάν.

Προσαρμόστηκε.

Αυτό το είδος κατσαρίδας προσαρμόζεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Όλα τα είδη ζώων να εκλείψουν από τον πλανήτη αυτό το είδος θα συνεχίσει σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Θερμοπυρηνικός πόλεμος να γίνει και να εξαφανιστεί η ζωή από την Γή αυτοί θα συνεχίζουν ατάραχοι . 

Ακόμα και να ξαναγίνει η μεγάλη Οκτωβριανή  Σοσιαλιστική Επανάσταση  θα τον βρεις Πολιτικό Επίτροπο στην επιτροπή ήθους και διαφάνειας.