Λαϊκή Συσπείρωση Βόρειας Κέρκυρας: «Λέμε το νερό, νεράκι!»

Όπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Λαϊκή Συσπείρωση, τα προβλήματα έχουν οξυνθεί ιδιαίτερα τις τελευταίες ημέρες:

Το νερό νεράκι λένε κυριολεκτικά πολλά χωριά σε όλες τις δημοτικές ενότητες.
  
Προικισμένοι από τη φύση
   
Για την κατάσταση αυτή ασφαλώς “δεν φταίει το κακό το ριζικό μας”. Η περιοχή μας, σε ό,τι αφορά το νερό, είναι προικισμένη από τη φύση όσο λίγες. Θυμίζουμε ότι η Βόρεια Κέρκυρα:

- είναι 1^η σε βροχοπτώσεις σε όλη την Ελλάδα και

- διαθέτει πηγές ικανές να υδροδοτήσουν όλο το νησί.

Τιμωρημένοι από την αντιλαϊκή πολιτική

Η απαράδεκτη κατάσταση που βιώνουν το 2022 από την μη ύπαρξη νερού χιλιάδες κάτοικοι και επισκέπτες του Δήμου μας είναι το αποτέλεσμα μιας διαχρονικής πολιτικής. Μιας πολιτικής που έχει την υπογραφή όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών και των διορισμένων ή εκλεγμένων τους στελεχών ως νομάρχες, περιφερειάρχες και δήμαρχοι. Από το κάδρο των υπευθύνων δεν απουσιάζει φυσικά και ο σημερινός δήμαρχος Βόρειας Κέρκυρας ο οποίος έχει διαχειριστεί 20 χρόνια το θέμα “νερό”, 16 ως δήμαρχος και 4 ως νομάρχης.

Το “έργο” όλων των παραπάνω είναι:

- οι ανεπαρκείς και μη λειτουργικές υποδομές,

- το πεπαλαιωμένο δίκτυο με τις τεράστιες διαρροές,

- η έλλειψη προσωπικού στην ύδρευση,

- η μη αξιοποίηση των φυσικών αποθεμάτων νερού.
     
Θέατρο παραλόγου 

Το θέατρο του παραλόγου βλέπουμε να συνεχίζεται και από τη σημερινή δημοτική αρχή του Δήμου Βόρειας Κέρκυρας. Παρά τα διαπιστωμένα προβλήματα και τις διαμαρτυρίες στις βρύσες δεν φθάνει σταγόνα νερό παρά μόνο ο … κοπανιστός αέρας των υποσχέσεων.

Την ίδια στιγμή ο δήμαρχος ρίχνει την ευθύνη στη ΔΙΑΔΕΥΑΚ, στην οποία όμως είναι αντιπρόεδρος(!) και σε … τρομοκράτες (!) που καταστρέφουν τις υποδομές ενώ υπόσχεται ως λύση την μεταφορά νερού από την … Αλβανία!

Πολιτικές σκοπιμότητες με συμφεροντολογικές στοχεύσεις 
 
Πίσω από την αναποτελεσματικότητα που οδηγεί στο να ξεροσταλιάζουμε υπάρχει ένα τεράστιο παιχνίδι συμφερόντων στο οποίο εμπλέκονται πολιτικές δυνάμεις, εταιρείες που εμπορεύονται το νερό,  κατασκευαστικοί όμιλοι και ενδιαφερόμενοι διαχειριστές έργων ύδρευσης. Απώτερος στόχος της συνειδητής όξυνσης της “δυσκολίας” εξασφάλισης από το κράτος του νερού είναι το να πλασαριστεί ως “ώριμο φρούτο σωτηρίας” η ιδιωτικοποίηση του είτε αυτή θα αφορά το νερό των Χωροεπισκόπων είτε της … Αλβανίας.  Μια τέτοια προοπτική έχει πολλούς “μνηστήρες” τόσο για την κατασκευή όσο και τη λειτουργία του όποιου έργου.
 
 Συναγερμός για άμεσα μέτρα εδώ και τώρα 

Το κύριο, βέβαια, σήμερα είναι ότι ως Δήμος βρισκόμαστε σε μια ιδιότυπη κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Μπορεί να μην το έχει συνειδητοποιήσει η δημοτική αρχή αλλά χιλιάδες άνθρωποι υποφέρουν και κινδυνεύουν από την έλλειψη του νερού. Είναι λοιπόν επιτακτικό να υπάρξουν άμεσες ενέργειες         αντιμετώπισης της κατάστασης (επισκευές βλαβών, προμήθεια ανταλλακτικών ή μηχανημάτων, μεταφορά νερού, εξασφάλιση εργατοτεχνιτών κλπ.). Πρέπει να χτυπήσει συναγερμός ώστε τις επόμενες ώρες να υπάρχει νερό παντού. Δεν ζητάμε από τη δημοτική αρχή τίποτα περισσότερο από τα αυτονόητα.

Ανάγκη να τρέξει ορμητικό "νερό"
       
Άποψή μας είναι, ωστόσο, πως και τα  προβλήματα του νερού αναδεικνύουν την ανάγκη αλλαγής της υφιστάμενης πολιτικής κατάστασης. Είναι σαφές πως δεν πρόκειται να “πιούμε νερό” όσο “ποτίζεται” η αντιλαϊκή πολιτική. Κανένα πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί εάν η αγανάκτηση δεν γίνει ένα ορμητικό “ποτάμι” διεκδίκησης και ανατροπής. Ένα “ποτάμι” που θα βάλει μπροστά τις ανάγκες του λαού και τα δικαιώματά του.