Παρασκευή 29.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Κερδίσαμε τους νόμους, θα σπάσουμε και τα στερεότυπα

Λιάνα Τσιρίδου
04 Μαρτίου 2022 / 16:10

Γράφει η Λιάνα Τσιρίδου, εκπαιδευτικός - συγγραφέας

Καθώς πλησιάζει η 8η Μαρτίου, μέρα μνήμης των γυναικείων αγώνων, είναι
χρήσιμο να αναλογιστούμε και ποιοι είναι οι εχθροί του φεμινισμού. Διότι το
πολιτικό φάσμα δεν είναι –δεν ήταν ποτέ – ουδέτερο ως προς το εύρος των
δικαιωμάτων των γυναικών. Δεν θα σταθώ στο ότι η πρώτη κίνηση της κυβέρνησης
της Ν.Δ την επομένη των εκλογών του 2019 ήταν η υποβάθμιση της Γενικής
Γραμματείας Ισότητας των Φύλων του Υπ. Εσωτερικών σε ΓΓ Οικογενειακής
Πολιτικής με υπαγωγή της στο Υπ. Εργασίας.

Δεν θα σταθώ καν στον απαράδεκτο νόμο της συνεπιμέλειας, στην παραβίαση των ποσοστώσεων φύλου, στην ταραχή που τους προκαλεί το #metoo και ο όρος γυναικοκτονία. Θέλω να σταθώ στους έμμεσους τρόπους καταστρατήγησης των δικαιωμάτων μας, που αυτή η κυβέρνηση υποκινεί ή ενθαρρύνει.

Πριν δυο χρόνια βρεθήκαμε μπροστά σε μια καμπάνια για τα δικαιώματα του
αγέννητου παιδιού, που ξεκίνησε από διάφορα Χριστιανικά σωματεία. Υιοθετήθηκε
αυθημερόν και από τον αντιπρόεδρο της ΝΔ Άδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος ζητούσε
να ανοίξει ο «διάλογος», παραβλέποντας προφανώς ότι η εκστρατεία για το
αγέννητο παιδί στρέφεται σαφώς κατά του δικαιώματος της άμβλωσης, δηλαδή
κατά ενός νόμου που έχει ψηφίσει το ελληνικό κράτος από το 1986.

Πριν ένα χρόνο ευρωβουλευτής της ΝΔ έδωσε την έγκρισή του σε ψήφισμα του
Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  για την προστασία του αγέννητου παιδιού από τη
στιγμή της σύλληψης, δηλαδή ψήφισε κατά του δικαιώματος στην άμβλωση. Η
στάση του κ. Κυμπουρόπουλου προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και ανάγκασε τη ΝΔ
να τον «αδειάσει».

Πριν λίγους μήνες το φεμινιστικό κίνημα και η γενική κατακραυγή κατάφεραν την
ακύρωση του αναχρονιστικής έμπνευσης «1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Γονιμότητας
και Αναπαραγωγικής Αυτονομίας». Το συνέδριο, με κεντρικούς ομιλητές
μητροπολίτες και αρχιμανδρίτες, διαφημίστηκε με ένα σποτ γεμάτο σεξιστικά
στερεότυπα, προβάλλοντας τις γυναίκες ως αναπαραγωγικές μηχανές, χωρίς
δικαίωμα επιλογής, φορτωμένες μόνο με ενοχές, αν παρεκκλίνουν στο ελάχιστο
από τις πατριαρχικές επιλογές.

Το μοτίβο επανήλθε, απευθυνόμενο μάλιστα στις ευαίσθητες εφηβικές
προσωπικότητες, όταν πριν ένα μήνα περίπου στάλθηκαν στα γυμνάσια της χώρας
«εκπαιδευτικά» βίντεο, τα οποία αναπαράγουν τη θεωρία του «αγέννητου
παιδιού». Πρόκειται για αντιλήψεις αντιεπιστημονικές και επικίνδυνες, οι οποίες
άνοιξαν σε αρκετές χώρες την κερκόπορτα για την απαγόρευση των αμβλώσεων.

Ο ίδιος ο τίτλος «Προγεννητική Αγωγή, Σεξουαλικότητα-Γονιμότητα-Γονεϊκότητα, μια
αδιαχώριστη ενότητα», αποτελεί μία προσβολή στους αγώνες του φεμινιστικού
κινήματος, που πάλεψε χρόνια για να διαχωριστεί η σεξουαλικότητα από τη 
γονεϊκότητα. Το πρότζεκτ αποτράπηκε μεν, ήταν όμως η σταγόνα που πρέπει να
σημάνει συναγερμό διαρκείας.

Τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν μια ‘’ατυχής στιγμή’’. Όλα είναι μέρος ενός
σκοταδιστικού σχεδίου, γι’ αυτό και δεν θα σταματήσουν. Η συντηρητική
αντιμεταρρύθμιση που συνδυάζει φανατισμό με σκοταδισμό δεν είναι ελληνικό
φαινόμενο, όπως διαπιστώνουμε στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και αλλού. Γι’ αυτό τίποτε
δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο και κατοχυρωμένο. Και μάλιστα σε περίοδο που
οι ρατσιστές, οι σεξιστές, οι ακροδεξιοί, οπαδοί της alt-right δεξιάς, όλοι όσοι
σιχαίνονται τον πλουραλισμό και την ετερότητα σηκώνουν κεφάλι.

Ποια είναι η απάντηση; Επίθεση. Και επίθεση σημαίνει ότι ακόμα και σε καιρούς
που η ισορροπία δυνάμεων είναι αρνητική πρέπει να ανοίγουμε θέματα. Να μιλάμε
για πιο πολλά δικαιώματα. Να προτείνουμε αλλαγές θετικές. Κρατάει πολύ ο
πόλεμος αυτός, από τη μάχη για το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι, αλλά δεν
έχουμε άλλη επιλογή πέραν της νίκης. Γιατί θα είναι νίκη για όλη την κοινωνία.
Λιάνα Τσιρίδου, εκπαιδευτικός - συγγραφέας