Τρίτη 19.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Χρειάζεται επανάσταση στη διαχείριση των απορριμμάτων για να βγούμε από το πολυετές τέλμα

Σπίγγου Τατιάνα
26 Nov 2019 / 16:13

Πέρα από την πολιτική βούληση, πρέπει να υπάρξει το όραμα μιας Κέρκυρας-πρότυπου και με βάση αυτό το όραμα να εφαρμοστούν άμεσα και με αποφασιστικότητα οι πρακτικές που βοήθησαν άλλους τόπους να γίνουν πρότυπα διαχείρισης των απορριμμάτων τους...

*  άρθρο της παιδιάτρου Τατιάνας Σπίγγου σχετικά με το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Κέρκυρα


Παρακολουθώντας την ειδική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με μοναδικό θέμα τα απορρίμματα, δεν μπορεί κανείς νομίζω να αρνηθεί ότι τόσο η δήμαρχος όσο και ο αντιδήμαρχος καθαριότητας έχουν πάρει το θέμα πάνω τους.

Ωστόσο, ως δημότης, μου δημιουργήθηκαν κάποιοι προβληματισμοί:

Ο πρώτος αφορά τη δήλωση της δημάρχου ότι οι αποφάσεις σχετικά με τη διαχείριση των απορριμμάτων θα παίρνονται από το Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟ.Δ.Σ.Α.) ως εκ του νόμου αρμόδιο όργανο και θα ανακοινώνονται στο δημοτικό συμβούλιο.

Η δήμαρχος στο συγκεκριμένο φορέα εκπροσωπεί το δήμο Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων οπότε οι προτάσεις που θα εισηγηθεί θα πρέπει να μεταφέρουν αντίστοιχες αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου και κατ’ επέκταση τη βούληση των δημοτών.

Όπως άλλωστε οι περισσότεροι από τους επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων δήλωσαν, η διαδικασία θα πρέπει να είναι αντίστροφη από αυτή που ανέφερε η δήμαρχος, δηλαδή πρώτα να παίρνονται οι αποφάσεις στο δημοτικό συμβούλιο και μετά να ακολουθεί η διαβούλευση στο ΦΟ.Δ.Σ.Α.

Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό από τη στιγμή που, με βάση τις πληροφορίες που διαχέονται και με την επίμονη στάση τουλάχιστον του δημάρχου Νότιας Κέρκυρας περί μη χρήσης του Χ.Υ.Τ.Υ. Λευκίμμης, ο δήμος Κεντρικής Κέρκυρας φαίνεται να «φορτώνεται» τόσο με το εργοστάσιο επεξεργασίας όσο (και κυρίως) με τον Χ.Υ.Τ.Υ. που πρέπει να συνοδεύει το εργοστάσιο.

Ο δεύτερος προβληματισμός αφορά την αργοπορία της εντατικοποίησης της ανακύκλωσης. Με τον τόπο μας ήδη στην εξαιρετικά δυσάρεστη θέση να αναγκάζεται να μεταφέρει τα απορρίμματα του, θα περίμενε κανείς ότι οι σχεδιαζόμενες δράσεις σχετικά με τη μείωση του παραγόμενου όγκου θα ήταν πρωτοποριακές και ταχύτατες.

Αντίθετα, καμιά αποτελεσματική ενέργεια δε φαίνεται να έχει γίνει έως τώρα σχετικά με τη διαλογή στην πηγή, την ώρα που οι εθελοντικές πράσινες γωνιές με το μηδενικό προϋπολογισμό και χωρίς καμία κρατική στήριξη καταφέρνουν να απαλλάσσουν το νησί από ένα σημαντικό όγκο ανακυκλώσιμων.

Για να βγούμε από το πολυετές τέλμα, δεν θα πρέπει να μιλάμε απλά για διαχείριση των απορριμμάτων αλλά για επανάσταση σχετικά με τη διαχείριση.

Πέρα από την πολιτική βούληση, πρέπει να υπάρξει το όραμα μιας Κέρκυρας-πρότυπου, και με βάση αυτό το όραμα να εφαρμοστούν άμεσα και με αποφασιστικότητα όλες εκείνες οι πρακτικές που βοήθησαν άλλους τόπους να γίνουν πρότυπα διαχείρισης των απορριμμάτων τους.

Το όραμα βέβαια αυτό δεν μπορεί παρά να είναι μέρος ενός γενικότερου οράματος για το μέλλον του τόπου μας με έλεγχο του υπερτουρισμού, προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων, ανάδειξη και προστασία του τοπικού χαρακτήρα και το δημότη ως κεντρικό σημείο αναφοράς.