Δέκα Μητροπολίτες μαζί και ο Κερκύρας, κόντρα στον Ιερώνυμο για την Ουκρανία
Ουκρανία
21 Οκτωβρίου 2019
/ 18:04
Ο Μητροπολίτης Κερκύρας μίλησε στην «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» για το «καυτό» θέμα της διένεξης του Οικουμενικού Πατριαρχείου με αυτό της Ρωσίας ελέω αναγνώρισης της Εκκλησίας της Ουκρανίας.
ΚΕΡΚΥΡΑ. Η μοναδική Ορθόδοξη Εκκλησία που προχώρησε σε αναγνώριση της Εκκλησίας της Ουκρανίας ως Αυτοκέφαλη αποδεχόμενη με αυτή την απόφασή της την απόσχισή της από το Πατριαρχείο της Μόσχας, ήταν η Εκκλησία της Ελλάδας. Ενώ το ίδιο ισχύει και με τα Πατριαρχεία, καθώς μόνο ο Οικουμενικός Πατριάρχης, Βαρθολομαίος, αναγνώρισε την Ουκρανική Εκκλησία ως Αυτοκέφαλη.
Ποιες οι «κυρώσεις» από τη Μόσχα...; Γίνεται λόγος για διακοπή μνημόνευσης του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου και κοινωνίας της Εκκλησίας της Ελλάδας, αυτά όμως αφορούν εκκλησιαστικές «κυρώσεις». Διότι υπάρχουν και τα «κοσμικά αντίποινα», τα οποία μπορεί ν' αφορούν ταξιδιωτικές οδηγίες για «πάγωμα» των θρησκευτικών εκδρομών στη χώρα μας από τη Ρωσία και πολλά άλλα...
Η Κέρκυρα στο «μάτι του -εκκλησιαστικού- κυκλώνα»
Η Κέρκυρα θα μπορούσε να βρεθεί στο «μάτι του κυκλώνα» αυτής της διένεξης μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου της Μόσχας. Από τη μία διότι το νησί έχει εξαιρετικά μεγάλη εισροή επισκεπτών από τη Ρωσία χάρη στον θρησκευτικό τουρισμό, που κάθε χρόνο καταφθάνουν για να προσκυνήσουν τον Πολιούχο Άγιο Σπυρίδωνα, από την άλλη διότι ο Μητροπολίτης Νεκτάριος, είναι ένας εκ των δέκα Μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος, που διαφώνησε ανοιχτά με την αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανικής Εκκλησίας.
Εξαιρείται των κυρώσεων
Η Σύνοδος του Πατριαρχείου της Μόσχας, εξάλλου, ανακοίνωσε ότι θα συλλειτουργεί μόνο με τους Μητροπολίτες που διαφώνησαν με την απόφαση της Ιεραρχίας, δηλαδή με τους Καρυστίας, Ηλείας, Κονίτσης, Πειραιώς, Καισαριανής, Μεσογαίας, Κυθήρων, Αιτωλίας, Νέας Σμύρνης και φυσικά τον Κερκύρας, Νεκτάριο, διακόπτοντας την κοινωνία με όλους τους άλλους.
«Μόνο εμείς αναγνωρίσαμε αυτό το μόρφωμα»
«Καμία άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αναγνώρισε αυτό το σχισματικό μόρφωμα της Εκκλησίας της Ουκρανίας. Ούτε το έκαναν τα Πρεσβηγενή Πατριαρχεία (σ.σ. Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων κ.ά.), ούτε οι άλλες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες (σ.σ. Τιράνων, Πολωνίας κ.ά.), παρά μόνο η Εκκλησία της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Δεν μπορώ να ξέρω αν πιέστηκε -και με ποιον τρόπο- ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, θεωρώ ωστόσο, ότι πρέπει να υπήρξε κάποια σοβαρή παρέμβαση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, Βαρθολομαίο, ο οποίος θα επεσήμανε ότι είμαστε ένα Γένος -και είναι μια πραγματικότητα αυτή- και θα πρέπει ως Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος να συνταχθούμε μ' εκείνον και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνωρίζοντας την Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας και του Μητροπολίτη Επιφανίου», τόνισε ο Νεκτάριος.
«Η δική μου άποψη -συνέχισε ο Μητροπολίτης Κερκύρας- την οποία μάλιστα, κατέθεσα στα πρακτικά της Ιεράς Συνόδου, καθώς λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων δεν μπορούσα να παρευρεθώ (σ.σ. υπήρχε προγραμματισμένη επίσκεψη στη Ρουμανία έπειτα από επίσημη πρόσκληση του Πατριάρχη), ήταν ότι δεν πρέπει να βιαστούμε, καθώς αφενός απειλούνται σχίσματα και διαφοροποιήσεις εντός της Εκκλησίας μας, αφετέρου οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για την πατρίδα μας, διότι διακυβεύονται μεγάλα συμφέροντα.
Πρέπει να ξέρετε -επεσήμανε ο Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων- ότι πάντοτε στην Ιστορία, μια εκκλησιαστική κρίση την ακολούθησε μια πολιτική. Δυστυχώς οι πολιτικοί πάντα βάζουν μπροστά την Εκκλησία προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους και δημιουργώντας κρίσεις στους κόλπους μας, βρίσκουν την ευκαιρία να ξεσπάσουν κρίσεις και σε άλλα επίπεδα».
Πρέπει να ξέρετε -επεσήμανε ο Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων- ότι πάντοτε στην Ιστορία, μια εκκλησιαστική κρίση την ακολούθησε μια πολιτική. Δυστυχώς οι πολιτικοί πάντα βάζουν μπροστά την Εκκλησία προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους και δημιουργώντας κρίσεις στους κόλπους μας, βρίσκουν την ευκαιρία να ξεσπάσουν κρίσεις και σε άλλα επίπεδα».
«Δεν είμαστε λίγοι οι δέκα Μητροπολίτες»
«Διαφοροποιηθήκαμε δέκα Μητροπολίτες. Συγκεκριμένα οι: Συμεών, Νέας Σμύρνης -ο οποίος μάλιστα, έστειλε επιστολή σε πολύ πιο «σκληρό» ύφος από μένα- Καλλίνικος, Παροναξίας, Σεραφείμ, Καρυστίας - ο οποίος είναι ένας σοφός άνθρωπος, με πάνω από μισό αιώνα Αρχιερατεία- ο Γερμανός, Ηλείας, ο Ανδρέας, Κονίτσης, ο Δανιήλ, Καισαριανής, ο Σεραφείμ, Πειραιώς, ο Νικόλαος, Μεσογαίας, ο Κοσμάς, Αιτωλοακαρνανίας, ο Σεραφείμ, Κυθήρων κι εγώ.
Δεν είναι μικρό θέμα... Μπορεί η συντριπτική πλειονότητα να τάχθηκε υπέρ της άποψης Ιερώνυμου και κατ' επέκταση Βαρθολομαίου, το γεγονός ωστόσο, ότι βρέθηκαν δέκα Μητροπολίτες να διαχωρίσουν τη θέση τους σχετικά με το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ουκρανίας, είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος. Υπήρξαν φωνές και αντιδράσεις ότι μια τόσο σοβαρή απόφαση έπρεπε να ληφθεί κατόπιν ψηφοφορίας, ωστόσο ο Αρχιεπίσκοπος δεν τις έλαβε υπ' όψιν του και προχώρησε στην αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Το ότι υπάρχει ένα τέτοιο ρεύμα στους κόλπους της Εκκλησίας μας, είναι κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Ήδη χθες (σ.σ. Κυριακή) υπήρξαν πολύ σοβαρές αναταράξεις στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας μετά τη μνημόνευση του Μητροπολίτη Επιφανίου της Εκκλησίας της Ουκρανίας στη συλλειτουργία του Οικουμενικού Πατριάρχη και του Αρχιεπισκόπου μας, που έγινε στη Θεσσαλονίκη. Και μη ξεχνάτε ότι η Εκκλησία μας έχει δεχθεί «κλυδωνισμούς» και το 2016 εξαιτίας της Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης, καθώς και τότε δεν είχαν συμφωνήσει όλοι...»
«Στην Κέρκυρα δεν θα έχουμε πρόβλημα»
Τα συναισθήματα του Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων Νήσων, Νεκταρίου, είναι ανάμεικτα μετά τις τελευταίες εξελίξεις. «Δεν μπορεί παρά να είμαι ανήσυχος και προβληματισμένος για όλα συμβαίνουν στους κόλπους της Εκκλησίας της Ελλάδος. Στην Κέρκυρα, επειδή θέσατε κι εσείς την ανησυχία σας, δεν θα έχουμε πρόβλημα. Προσωπικά δέχθηκα πολλά μηνύματα από τη Ρωσία και όχι μόνο από εκεί, με ευχαριστίες για τη στάση που κράτησα.
Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι αυτό. Αυτό που μετράει πάνω απ' όλα είναι να έχει η Εκκλησία μας μια κοινή πορεία, χωρίς τριγμούς. Και δυστυχώς διαπιστώνω ότι υπάρχει μια αστάθεια στην Εκκλησία μας. Για το νησί μας δεν ανησυχώ... Δεν θα έχει πρόβλημα ο τουρισμός και η οικονομία της Κέρκυρας από τους Ρώσους...»
Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι αυτό. Αυτό που μετράει πάνω απ' όλα είναι να έχει η Εκκλησία μας μια κοινή πορεία, χωρίς τριγμούς. Και δυστυχώς διαπιστώνω ότι υπάρχει μια αστάθεια στην Εκκλησία μας. Για το νησί μας δεν ανησυχώ... Δεν θα έχει πρόβλημα ο τουρισμός και η οικονομία της Κέρκυρας από τους Ρώσους...»
«Δεν θα ηγηθώ ανταρσίας! Θέλω να διαμεσολαβήσω...»
Ο Νεκτάριος δεν έκρυψε στη συνέντευξή του στην «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» ότι επιθυμεί να παίξει ενεργό ρόλο στο γεφύρωμα του χάσματος, ωστόσο, προϊόντος του χρόνου και χωρίς να πιέζει καταστάσεις.
«Θεωρώ ότι η Εκκλησία της Ελλάδας πρέπει να παίξει διαμεσολαβητικό ρόλο στη διένεξη μεταξύ των Πατριαρχείων Κωνσταντινούπολης και Μόσχας. Αυτό υπογράμμισα και στην επιστολή μου προς την Ιερά Σύνοδο. Έχω πληροφορηθεί ότι άπαντες επιθυμούν να κάνουν διάλογο, εκτός όμως από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος είναι κάθετος. Δυστυχώς δεν συμμερίζεται την άποψη όλων των προκαθήμενων περί μιας Πανορθόδοξης Συνόδου, στην οποία θα τεθεί το «ουκρανικό ζήτημα» επί τάπητος.
Δεν θα μπορούσα να βγω περισσότερο μπροστά. Δεν μπορώ να επιτρέψω να σχηματιστεί η άποψη ότι ενδεχομένως υποκινώ ή ηγούμαι κάποιας ανταρσίας στους κόλπους της Εκκλησίας μας. Θα ήθελα ωστόσο, χωρίς να πιέζω καταστάσεις, να παίξω διαμεσολαβητικό ρόλο δεδομένων και των εξαιρετικών σχέσεων, τις οποίες διατηρώ με το Πατριαρχείο της Μόσχας...»
Η «πόρτα» της Κέρκυρας στη Ρωσία
«Χαίρομαι που -παρά τις επικρίσεις που δέχθηκα από αρκετούς κάποτε για το άνοιγμα που ήθελα να κάνω προς τη Ρωσία- βοήθησα ως προς την διαρκώς αυξανόμενη επισκεψιμότητα από τη συγκεκριμένη χώρα προς την Κέρκυρα. Κάποτε μάλιστα, με είχε ευχαριστήσει και ο τότε Δήμαρχος Κέρκυρας, Σωτήρης Μικάλεφ, για την «πόρτα» που είχα ανοίξει στη Ρωσία.
Δεν κρύβω ότι σκέφτηκα τις επιπτώσεις που θα είχε για την Οικονομία και τον Τουρισμό της Κέρκυρας αν υπήρχε αποκοπή της Ρωσίας από το νησί μας. Αλλά δεν ήταν αυτή η πρωταρχική μου σκέψη. Το θέμα το εξετάζω κυρίως συνειδησιακά και εκκλησιολογικά... Επιθυμώ την ενότητα της Εκκλησίας μας και όχι τα σχίσματα και σ' αυτή την κατεύθυνση θα είναι και στο μέλλον οι προσπάθειές μου.
Τα συναισθήματά μου σίγουρα είναι ανάμεικτα. Νιώθω χαρμολύπη, καθώς χαίρομαι για την αποδοχή και την αγάπη που εισπράττω από τη Ρωσία διότι αυτοί οι άνθρωποι μάς έχουν βοηθήσει πολύ εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά νιώθω και λύπη για όλα όσα συμβαίνουν στους κόλπους της Εκκλησίας μας. Το σίγουρο είναι, όμως, ότι δεν φοβάμαι... Ο Θεός είναι μεγάλος!».
