Αλεξάκης για Γαλιατσάτο: «Μεγάλη υπόθεση η τσίπα»

Αναλυτικά, το κείμενο του Αλ. Αλεξάκη:

Εάν δεν το γνωρίζατε φίλτατοι πολίτες των Ιονίων Νήσων, η πιο αξιομνημόνευτη και παραγωγική Περιφερειακή Αρχή, που καταγράφεται στην σύγχρονη ιστορία των Ιόνιων Νησιών, είναι η πενταετής  θητεία της παράταξης ΑΝΑΣΑ.

Αναφερόμαστε σε μια περίοδο όπου τα Ιόνια Νησιά, βίωσαν θεαματική οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία. Περίοδο υλοποίησης μεγάλων αναπτυξιακών έργων, προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και προώθησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Μια αυτοδιοικητική θητεία που ανέδειξε τον πολιτιστικό και περιβαλλοντικό πλούτο των νησιών μας, ξεχωρίζοντας την ίδια στιγμή για τον επιτυχή σχεδιασμό και εφαρμογή ενός αριστερού πρωτοπόρου συστήματος διαχείρισης των απορριμμάτων.

Σφραγίζοντας με επιτυχία κάθε χωματερή στο Ιόνιο και αναδεικνύοντας τα νησιά μας σε top τουριστικούς προορισμούς, έχοντας πρωτίστως διασφαλίσει σε αυτά ένα καθαρό και υγιές περιβάλλον, χωρίς σκουπίδια σε πεζοδρόμια, θάλασσες και ακτές. Μια Περιφερειακή αρχή η οποία επέλασε από τα νησιά μας κρατώντας ψηλά τα λάβαρα της επανάστασης, απέναντι στα μεγάλα fund και τα κυβερνητικά σχέδια ιδιωτικοποίησης του δημόσιου πλούτου.

Μία Περιφερειακή διακυβέρνηση, η οποία έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη του Επτανησιακού λαού για τις ανοικτές, διαφανείς και αδιάβλητες διαδικασίες αναθέσεων. Ενώ καθώς φαίνεται ο πρώην Περιφερειάρχης υπήρξε κατά κοινή ομολογία, ένας πεφωτισμένος και χαρισματικός άρχων του τόπου. Ένας ηγέτης ο οποίος λειτούργησε με αξιοκρατία και ισονομία, αντιστεκόμενος καθημερινά σε ευνοϊκές μεταχειρίσεις ημετέρων και συγγενών συνεργατών.

Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και θα είχε επισφραγιστεί του λόγου το αληθές, με την επανεκλογή της εν λόγω παράταξης, όταν διεκδίκησε για μια ακόμη φορά ψήφο εμπιστοσύνης από τον Επτανησιακό λαό. Όμως το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό για την ΑΝΑΣΑ και έκτοτε ο πρώην Περιφερειάρχης φαίνεται πως μπερδεύει τα αποκυήματα της φαντασίας του, με την θλιβερή για εκείνον πραγματικότητα.  

Η επιθετική και άκρως συκοφαντική διάθεση του πρώην Περιφερειάρχη δεν τιμά ούτε τον ίδιο, ούτε τους συνεργάτες του και φυσικά ούτε το ανεπαίσθητο έστω, στίγμα του ως Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων. Είναι όμως προφανές ότι διακατέχεται από πρωτοφανές άγχος και βρίσκεται σε απόλυτη σύγχυση, μη μπορώντας να αξιολογήσει με ψυχραιμία τον βαθμό στον οποίο ο ίδιος εκτίθεται.

Λογικό θα σκεφτεί κάποιος, όταν πέραν της κόπωσης που έχει επέλθει μετά από 5 χρόνια απραξίας, ανοίγει και νέα μέτωπα αντί να ασχολείται με αυτό που όφειλε μετά την ετυμηγορία των πολιτών στις εκλογές του Μαΐου του 2019. Υποψήφιος βουλευτής διαβάζουμε σε ρεπορτάζ - αν τελικά οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές τον Σεπτέμβριο - και ψίθυροι για τον Δημαρχιακό θώκο ως back-up plan, σε Κεφαλονίτικα πηγαδάκια.

Σε πλήρη ταύτιση με τον πολιτικό του αρχηγό, παραπαίει αυτοδιοικητικά μην μπορώντας να σηκώσει κεφάλι μετά το εκλογικό Βατερλώ, αλλά δεν χάνει το κουράγιο του. Δίχως  να αντιλαμβάνεται ότι κλυδωνίζεται συθέμελα  η παράταξη του. Με τελευταίο δείγμα της σοβαρότητας της κατάστασης, την  αποχή τριών συνεργατών του από την διαδικασία ψήφισης του νέου κανονισμού Λειτουργίας του Περιφερειακού Συμβουλίου.

Στην πρόσφατη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου και την συζήτηση γύρω από την τροποποίηση του Κανονισμού Λειτουργίας αυτού, ο πρώην Περιφερειάρχης αναλώθηκε για ακόμα μια φορά σε «αφορεσμούς και κατάρες». Συνεχίζοντας με δελτίο τύπου και αναρτήσεις στα social media, χαρακτηρίζοντας τα μέλη της παράταξης μας ως «μισθοφόρους». Ως ανθρώπους δηλαδή που άγονται και φέρονται, μόνο για λόγους οικονομικής ωφέλειας. Για ακόμα μια φορά, καμία διάθεση αυτοκριτικής και αναφορά στους λόγους της αποχώρησης των συνεργατών του από την ψηφοφορία, ενέργεια η οποία ουσιαστικά έκρινε και την έκβαση του αποτελέσματος.

Γνωρίζαμε ότι ο πρώην Περιφερειάρχης υπήρξε ένας ανεπαρκής και επικίνδυνος θεσμικός παράγοντας, γεμίζοντας πολλές φορές ο ίδιος την λεκάνη με το νερό, όταν στην διαχείριση κρίσιμων ζητημάτων  για την ευημερία του τόπου, επέλεγε με ευκολία να νίψει τας χείρας του. Τώρα μάθαμε λοιπόν ότι ο κος Γαλιατσάτος είναι και συκοφάντης. Είναι πάγια τακτική όσων κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Μισθοφόρος υπήρξε κατά την δική του λογική και ο ίδιος, όταν συνεργαζόταν με τον τότε Νομάρχη Κεφαλονιάς, προερχόμενο από το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ το παλιό - το ορθόδοξο και όχι κάποιο αριστερίζον κομματικό υβρίδιο. Όμως, όπως έχουμε ξαναπεί, λειτουργεί και σκέπτεται μόνο υπολογιστικά, ενώ η ιδεολογία του, υφίσταται μόνο κατ΄ επίφαση και εφαρμόζεται κατά το δοκούν.

Η παράταξη μας υποστηρίζει πάντα την άποψη της, ευθαρσώς και με απόλυτη ευθύνη. Ο νέος Κανονισμός είναι απόλυτα εναρμονισμένος με όσα ορίζει ο Ν. 3852/2010, χωρίς παρεκκλίσεις,  διευκολύνσεις και λοιπές παρατυπίες. Στηρίξαμε την πρόταση του Προέδρου του Περιφερειακού Συμβουλίου, όχι ως «μισθοφόροι», αλλά ως καθαροί και τίμιοι υπηρέτες του αυτοδιοικητικού θεσμού. Έτσι συστηθήκαμε ως πρωτοεμφανιζόμενοι στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές και έτσι θα πορευτούμε.. Ενεργοί πολίτες, πολιτικοποιημένοι αλλά χωρίς παρωπίδες. Νέοι Επτανήσιοι και αυτοδημιούργητοι, με διάθεση να σταθούμε απέναντι στην τοπική οικονομική ελίτ, όταν αντιλαμβανόμαστε ότι θίγονται τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των υπολοίπων πολιτών.

Το Περιφερειακό Συμβούλιο δεν είναι ούτε αρένα, ούτε παζάρι και αποτελεί την συλλογική έκφραση του εκλογικού αποτελέσματος. Είναι η ύψιστη δημοκρατική έκφραση της επιλογής των πολιτών και  πρέπει να διέπεται από ένα συμπαγές πλαίσιο λειτουργίας. Δεν προκαλείται φίμωση της αντιπολίτευσης όταν μπαίνει φρένο στην εισήγηση θεμάτων, από τα οποία δεν προκύπτει εκτελεστή απόφαση στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της Περιφέρειας, αλλά το μόνο που ενδιαφέρει ορισμένους, είναι να δημοσιευθεί ένα μακροσκελές και καταγγελτικό δελτίο τύπου, που ρίχνει νερό στον μύλο της στείρας αντιπολίτευσης για επικοινωνιακούς λόγους, αλλά την ίδια στιγμή ποτίζει με δηλητήριο το έδαφος της κοινωνικής ευημερίας και της προκοπής των συνανθρώπων μας.
 
Λυπούμαστε ειλικρινά για την κατάντια του πρώην Περιφερειάρχη.
Η ΑΝΑΣΑ και ο επικεφαλής της καλό θα ήταν να μην υποτιμούν τους Επτανήσιους πολίτες.
Δεν έχουν κοντή μνήμη, όπως θα τους βόλευε.
Είναι άνθρωποι νοήμονες και κρίνουν.