Τρίτη 19.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Απειλή τα κρούσματα κορωνοϊού στην Κέρκυρα;

Κώστας Σπίγγος
29 Ιουλίου 2020 / 17:42

Τα κρούσματα πανδημίας την άνοιξη αφορούσαν εξετάσεις οι οποίες γίνονταν κυρίως σε ήδη πάσχοντες. Σήμερα, σε μεγάλο βαθμό αφορούν τον τυπικό έλεγχο των ταξιδιωτών (που χαρακτηρίζονται και «εισαγόμενα» αν και αυτό δεν αντιστοιχεί ακριβώς στην ουσία της διαφοράς τους). Επομένως είναι πολύ σημαντικό να παρακολουθούμε επί του παρόντος χωριστά τα «εισαγόμενα» από τα «εγχώρια» κρούσματα.

Όμως, το πρόβλημα δεν είναι άμεσα ο ρυθμός εμφάνισης εισαγόμενων κρουσμάτων, κάτι που είναι συνάρτηση του αριθμού των αφίξεων τουριστών. Αυτό ήταν εντελώς αναμενόμενο για όσους έχουν διαβάσει τη σειρά των άρθρων μου εδώ. Απειλή θα ήταν το φούσκωμα των εγχώριων κρουσμάτων, κάτι που προς το παρόν δεν συμβαίνει και οι λόγοι γι’ αυτό δεν είναι άλλοι από τον καλοκαιρινό τρόπο ζωής, με ό, τι αυτός ενσωματώνει, σε συνδυασμό βέβαια και με την απόδοση των προληπτικών μέτρων, σε όποιο βαθμό εφαρμόζονται.
Στην Καταλωνία, τα πράγματα δεν πήγαν καλά, ώστε σήμερα να έχουν επιβληθει εκ νέου περιοριστικά μέτρα. Εκεί, η πανδημία αν και χτύπησε σκληρά στη διάρκεια της άνοιξης, ελέγχτηκε πολύ καλά ως τα τέλη Ιουνίου, για να ξεφύγει γρήγορα μέσα σε ένα μήνα. Όπως καταμαρτυρούν οι τοπικοί γιατροί, κατά τον Ιούλιο δεν τηρήθηκαν τα μέτρα πρόληψης για τους αλλοδαπούς εποχιακούς απασχολούμενους στις αγροτικές εργασίες, κάτι που πολλοί αποδίδουν στην έλλειψη συνεργασίας μεταξύ τοπικής αυτοδιοίκησης και κεντρικής κυβέρνησης.
Οι βασικοί τρόποι υπερμετάδοσης του ιού (ώστε αυτός να αποτελέσει εκρηκτικό πρόβλημα πριν προλάβουμε να πάρουμε μέτρα εναντίον της μετάδοσής του ώστε να απομένει μόνο η καραντίνα) είναι συγκεκριμένοι και ξεκάθαροι: ενδεικτικά, το μετρό, τα αεροπλάνα, τα ασανσέρ, τα λεωφορεία με κλειστά παράθυρα, οι εσωτερικοί χώροι των πλοίων, οι μη αεριζόμενοι κλειστοί χώροι οποιασδήποτε φύσης με μεγάλη συρροή ανθρώπων (ξενώνες, ταβέρνες, μπαρ, καταστήματα, τράπεζες, υπηρεσίες, σχολεία, εκκλησίες κλπ.) και ο ανεξέλεγκτος συνωστισμός σε εξωτερικούς χώρους (πανηγύρια, παραλιακά μπαρ, ποδοσφαιρικοί αγώνες, πολιτικές συγκεντρώσεις κλπ.)
Στην Κέρκυρα και στα άλλα μη αστικά κέντρα έχουμε λοιπόν ελάχιστες «ευκαιρίες» υπερμετάδοσης, ενώ στα αστικά κέντρα είναι πολύ περισσότερες. Ο βασικός και δικαιολογημένος φόβος είναι ότι τα κρούσματα μπορεί να σιγοβράζουν χωρίς να φαίνονται στο νέο πληθυσμό, ως απλά συνάχια και όταν πια εκδηλωθούν τα σοβαρά κρούσματα στις ευπαθείς ομάδες, η διασπορά είναι ήδη πολύ ευρεία έως πλέον ανεξέλεγκτη. Έτσι, αν η κατάσταση ως προς τα εγχώρια κρούσματα ξεφύγει, αυτό θα συμβεί απότομα (εκθετικά) μέσα σε μερικές ημέρες, αλλά αν προσέξουμε, όλα θα συνεχίζουν να βαίνουν ελεγχόμενα, ώστε η σεζόν να ολοκληρωθεί.  
Σημειώνεται ότι τότε, ο μεγάλος κίνδυνος θα είναι η επάνοδος στο χειμερινό τρόπο ζωής μας, όμως με μαθηματικά βέβαιη πλέον και στο νησί μας τη διασπορά του ιού. Η μεγάλη διασπορά ακόμη και ήπιων κρουσμάτων ίσως να μετατραπεί και πάλι σε εκθετική απειλή. Και πάλι, τότε, το βασικό κριτήριο συναγερμού θα είναι όχι σκέτη η αριθμητική αύξηση, αλλά η αύξηση των σοβαρών κρουσμάτων, που συνεπάγονται νοσηλεία. Με τη γνώση ότι το ελάχιστο διάστημα από το «τηλεφώνημα στην πυροσβεστική» μέχρι να αρχίσει η «κατάσβεση» θα είναι οι 2 εβδομάδες.