Μα είναι δυνατόν να κλείσει μια Απόστροφος;

Ο λόγος γίνεται για την Απόστροφο, το βιβλιοπωλείο που έχτισαν με μεράκι, αγάπη και θέληση, ο Σπύρος Μαρτίνος και η Τασία, πριν από περίπου τριάντα χρόνια. Εκεί που χτυπάει η καρδιά της παλιάς πόλης. Άνοιξαν ένα βιβλιοπωλείο και την ομόρφυναν, την προίκισαν, την ζέσταναν. Με τα βιβλία, τις εκδόσεις, τις εκδηλώσεις. Τρεις δημιουργικές δεκαετίες φώτισαν τη γνώση, την κρίση και το συναίσθημα, παρήγαγαν, δημιούργησαν. 

Τώρα ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, επίκειται η τελευταία αυλαία και στην Απόστροφο, όπως και σε τόσα άλλα παραδοσιακά βιβλιοπωλεία. Η νέα εποχή άλλαξε τον τρόπο της διακίνησης και τα δεδομένα του χρόνου και του τόπου. Μαζί της άλλαξαν και οι συνήθειες. Ο ανταγωνισμός έγινε πιο επιτακτικός και απαιτητικός. Πολλοί θα μιλήσουν για την ανθρώπινη επαφή που θεωρείται φύρα κι απώλεια αποτελεσματικότητας για τις πωλήσεις. Πρόκειται για τον αχίλλειο τένοντα της σύγχρονης αφήγησης. Ό, τι καταργείται στο όνομα της επιτάχυνσης και της απεραντοσύνης αφαιρείται από τις ανθρώπινες σχέσεις, η συρρίκνωση των οποίων εφόσον βεβαίως δεν μεταλλαχθεί τόσο γρήγορα το είδος, θα πάρει εκδίκηση.

Κι επειδή αυτή η συνάρτηση είναι τελικά κύκλος, στην επαναφορά, όλο και κάποια μνήμη θα υποδείξει το στενάκι, τα βόλτα εκεί όπου υπήρξε κάποτε ένα βιβλιοπωλείο, που μύριζε τυπωμένο χαρτί και υποσχόταν μυριάδες και απέραντα ταξίδια. Αυτή η ανάμνηση θάναι μια Κιβωτός, γεμάτη συναισθήματα, γνώση και κρίσεις. Κι όλοι τότε θα μάθουν για την Τασία και τον Σπύρο Μαρτίνο από τσ' Αντιπερνούς, που έκανε την στήλη του στην Ενημέρωση, βαπόρι, την Απόστροφο και μας χάρισε τόσα όμορφα ταξίδια. Εδώ θάμαστε δεν θα χαθούμε!