Τρίτη 19.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Ο κερκυραϊκός τουρισμός κι ο γάιδαρος του Χότζα

editorial
20 Μαΐου 2019 / 09:07

Το ερώτημα είναι απλό, η απάντηση δεν είναι. Θέλουμε τουρισμό 100 ημερών; Και αν ναι, είναι δυνατόν μια οικονομία να ζήσει 12 μήνες, δουλεύοντας τρεις; Τα ερωτήματα είναι ρητορικά.

Διότι είναι πανθομολογούμενο ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα ανταγωνιστικής συγκέντρωσης πόρων, μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, εκτός αν πουλάς ηρωίνη, όπλα ή ανθρώπους. Αυτό σημαίνει ότι η ψαλίδα των Κερκυραίων επιχειρηματιών με τους άλλους που πουλάνε (και) Κέρκυρα διαρκώς θα ανοίγει, σφραγίζοντας έτσι δυσμενώς τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Δεν είναι τυχαίο που η εγχώρια επιχειρηματικότητα δεν αξιώθηκε τόσα χρόνια να ιδρύσει μια αεροπορική και μια ναυτιλιακή εταιρεία, κεφαλαιοποιώντας την εκμετάλλευση ενός τόπου απαράμιλλης ομορφιάς και αξίας. Το γεγονός έχει τις προφανείς συνέπειές του στην τοπική αγορά, επηρεάζοντας όλους τους κλάδους και όλες τις επιχειρήσεις. Περιορίζονται και τα έσοδα του Δημοσίου, που βλέπει τη χρυσοτόκο όρνιθα να περιστέλλει αυτοβούλως τη γονιμότητά της. Η διαπίστωση μπορεί και να ερμηνεύει το γιατί και οι κατά τα λοιπά overbooked μονάδες συχνά εποφθαλμιούν τις αμοιβές της εργασίας για να διορθώσουν τις επιδόσεις τους, ολοκληρώνοντας τον φαύλο κύκλο. Έτσι η λεηλασία της Κέρκυρας γίνεται μεταστατική και συντηρεί το φαινομενικά οξύμωρο της γενικής γκρίνιας του πληθυσμού ενός αδιαμφισβήτητα πλούσιου τόπου.

Πρόκειται το δίχως άλλο, για την υποταγή σ' έναν δήθεν αυτοματισμό της αγοράς, εξαιτίας του οποίου η εσωτερική κοινωνική διάκριση γίνεται υποσύνολο της κεφαλαιοποιημένης αντίθεσης ανάμεσα στους μεγάλους που πουλάνε Κέρκυρα και του νησιού συνολικά!
Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι το αντικείμενο συντεταγμένου προβληματισμού ανάμεσα στους εκπροσώπους, δημόσιους και ιδιωτικούς, επιχειρηματικούς και εργασιακούς. Κατάσταση που θα μπορούσε κάλλιστα να υπάρξει χωρίς την ενοχή ότι έτσι αποκρύπτεται η θεμελιώδης κοινωνική διαίρεση. Κάθε άλλο μάλιστα. Όμως οι κερκυραϊκοί Θεσμοί και Φορείς δεν ανταποκρίνονται σ' αυτήν την ανάγκη ενώ συνεχίζεται αφειδώς και αδιατάρακτα η χρηματοδότηση με δημόσιους πόρους μιας αρχαίας και εμμονικής μεθόδου για την τουριστική προβολή, που συχνά - πυκνά διατυμπανίζεται κιόλας!
Ακόμα όμως κι αν διευρυνθεί η περίοδος με τους ίδιους όρους, κι αυτό θα συμβάλει μάλλον στην έτι περαιτέρω αφαίμαξη των κερκυραϊκών πόρων παρά στο κλείσιμο της ψαλίδας.
Ούτε λόγος να γίνεται βεβαίως για την υπαγωγή της συζήτησης αυτής στην προεκλογική περίοδο, που διεξάγεται ακριβώς με τους ίδιους όρους σα να 'ταν η δεκαετία του '80! Και μετά, σχολιάζεται η ηλικία των υποψηφίων!!!