Τρίτη 19.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Αν είχε εφαρμοστεί ο ΠΕΣΔΑ

Αντώνης Κάντας
06 Αυγούστου 2018 / 15:12

«Τριάντα χρόνια εγκληματικής αμέλειας, που ίσως υποκρύπτουν διαφόρων ειδών συμφέροντα, έχουν οδηγήσει το νησί μας σε ένα πραγματικό αδιέξοδο». Από την εισήγηση της Αντιπεριφερειάρχη Κέρκυρας στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβούλιου στις 15-5-2016.

Η παραπάνω τοποθέτηση, εκτός από τις αιχμές περί συμφερόντων, καταγράφει και την κρισιμότητα του προβλήματος. Και όμως, αυτή η κρισιμότητα δεν εμπόδισε την Περιφέρεια, να καθυστερήσει υπερβολικά για την έγκριση του αναθεωρημένου Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΠΕΣΔΑ) αλλά ούτε και την εκτελεστική εξουσία του Δήμου να επιδείξει εκκωφαντική απουσία από αυτή τη συζήτηση για ένα θέμα που, σύμφωνα με το νόμο, θα επωμιστεί την υλοποίησή του. Όμως, η κραυγαλέα ανευθυνότητα της τοπικής εξουσίας απέναντι σε ένα τόσο σημαντικό θέμα καταγράφεται και από το γεγονός ότι ο ΠΕΣΔΑ ψηφίστηκε μόνον από 22 παρόντες (από τους 41) Περιφερειακούς Συμβούλους. Απουσίαζαν ακόμα και επικεφαλείς παρατάξεων, γεγονός βέβαια που δεν τους εμποδίζει σήμερα να ρητορεύουν και να κόπτονται για «την εφαρμογή του ΠΕΣΔΑ».
Σύμφωνα με τον ΠΕΣΔΑ το έτος 2020 ορίζεται σαν έτος ορόσημο, αφού τότε θα πρέπει να λειτουργήσει η μονάδα της Ολοκληρωμένης διαχείρισης στο Τεμπλόνι. Για το μέχρι τότε διάστημα θεωρεί ότι: «Μοναδική λύση είναι η εφαρμογή ενός αποδοτικού σχεδίου προσωρινής/μεταβατικής διαχείρισης των απορριμμάτων ούτως ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο δυνατό η ποσότητα προς υγειονομική ταφή». Επί πλέον αναφέρεται ρητά ότι: «Για το μεταβατικό στάδιο πρέπει να εφαρμοστούν λύσεις βιώσιμες - υλοποιήσιμες και όχι προσωρινές, βασισμένες, στην εκτεταμένη ανακύκλωση συσκευασιών, στη στοχευμένη ‘διαλογή στην πηγή’ οργανικού κλάσματος και στην κατασκευή μονάδας Μεταβατικής Διαχείρισης η οποία θα λειτουργήσει μέχρι την κατασκευή της μονάδας ολοκληρωμένης διαχείρισης αποβλήτων».
Για την επίτευξη των στόχων του ΠΕΣΔΑ προβλέπεται να υλοποιηθούν μια σειρά από δράσεις «με υψηλό βαθμό προτεραιότητας, ήτοι έως το 2017». Ενδεικτικά αναφέρονται: η έναρξη συστημάτων Διαλογής στη Πηγή βιοαποβλήτων και ανακυκλώσιμων υλικών (4 ρευμάτων), οικιακή κομποστοποίηση, η υλοποίηση όλων των έργων της μεταβατικής περιόδου, των 3 κινητών Σταθμών Μεταφόρτωσης (ΣΜΑ), του Κεντρικού Πράσινου Σημείου, του κινητού Πράσινου Σημείου, των 10 πράσινων νησίδων, ενός (1) μικρού Πράσινου Σημείου στους Παξούς, των τριών (3) μικρών ΣΜΑ και τριών (3) μικρών Πράσινων Σημείων στα διαπόντια, η κατασκευή νέου ΧΥΤΥ Κέρκυρας και η συμπλήρωση υποδομών και λειτουργία του ΧΥΤ Νότιας Κέρκυρας ως ΧΥΤΥ.
Παράλληλα υπογραμμίζεται ότι, ο σχεδιασμός διαχείρισης των απορριμμάτων πρέπει είναι τέτοιος «ώστε τελικώς η οδηγούμενη στους χώρους ταφής ποσότητα απορριμμάτων να είναι το 25,89% των συνολικά παραγόμενων απορριμμάτων».
Σύμφωνα πάντα με τον ΠΕΣΔΑ, η μεταβατική διαχείριση θα γίνει στο Τεμπλόνι, όπου υπάρχει δυνατότητα προσωρινής αποθήκευσης τους για ένα (1) έτος και «η τελική διάθεση των δεματοποιημένων υπολειμμάτων θα γίνεται είτε στο ΧΥΤΥ Λευκίμμης είτε σε νέο χώρο κατόπιν σχετικής μελέτης και αδειοδότησης». Ο «νέος χώρος» δεν είναι άλλος από τον προβλεπόμενο ΧΥΤΥ Κεντρ. Κέρκυρας.
Είναι δηλ. ξεκάθαρο για τον ΠΕΣΔΑ ότι, η χρήση του ΧΥΤΑ/Υ Λευκίμμης αποτελεί μόνο μια εναλλακτική λύση. Και όμως, αυτή η εναλλακτική λύση, έγινε σημαία από τους, τουλάχιστον, ανεπαρκείς αιρετούς αυτοδιοικητικούς ( και όχι μόνο), και ταυτίστηκε με αυτό που ονομάζουν «εφαρμογή του ΠΕΣΔΑ». Στην πραγματικότητα, με αυτή τη στάσης τους, δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να ακυρώνουν την ουσία του ίδιου του σχεδιασμού, με στόχο την καταστροφή της ανθρωπογεωγραφίας και της οικονομίας της Λευκίμμης. 
Αν υπήρχε πράγματι διάθεση να εφαρμοστεί ο ΠΕΣΔΑ, εκτός των άλλων, θα έπρεπε, σαν «έργο με υψηλό βαθμό προτεραιότητας», έως το 2017 να είχε κατασκευαστεί και ο νέος ΧΥΤΥ κεντρικής Κέρκυρας. Και αντί οι υπόχρεοι να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, έστω και με κάποια καθυστέρηση, τον Ιούνιο του 2017, ο πρόεδρος του ΣΥΔΙΣΑ σε συνεδρίαση του Διοικητικού συμβουλίου εισηγείται το εξής: «Αναφορικά με την Κατασκευή ΧΥΤΥ ταφής δεμάτων, δεν απαιτείται πλέον η κατασκευή του διότι αδειοδοτείται ο ΧΥΤΑ Λευκίμμης». Και το Δ.Σ. εγκρίνει. Άσχετα, αν σήμερα, ένα και πλέον χρόνο μετά, ο ΧΥΤΑ Λευκίμμης δεν έχει αδειοδοτηθεί, το ερώτημα που βαραίνει είναι: έχει το δικαίωμα ο ΣΥΔΙΣΑ να ακυρώνει προγραμματισμένα και μάλιστα επείγοντα έργα του ΠΕΣΔΑ; κινήθηκε ο πρόεδρος του μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας;
Αν, όπως θα έπρεπε, είχε κατασκευαστεί ο ΧΥΤΥ κεντρικής Κέρκυρας, ποιος από τους λεγόμενους τοπικούς άρχοντες ή/και όσους έχουν την δυνατότητα εύκολης ή καθημερινής πρόσβασης στα μικρόφωνα των ΜΜΕ και με ποια λογικά επιχειρήματα θα μπορούσε σήμερα να υποστηρίξουν τη μεταφορά των δεμάτων σε μια απόσταση εξήντα (60) και πλέον χιλιομέτρων από τον τόπο παραγωγής τους; 
Μήπως λοιπόν «ο μονόδρομος προς τη Λευκίμμη» και η αναγωγή του ΧΥΤΑ Λευκίμμης σε «καθοριστικό παράγοντα για την ομαλή εξέλιξη της διαχείρισης των απορριμμάτων», πέρα από ένα διαχρονικό ρατσισμό εναντίον της Λευκίμμης, «υποκρύπτει» και κάτι άλλο; Το ερώτημα, εύλογα προκύπτει και από την τοποθέτηση της κας Αντιπεριφερειάρχη που παραθέσαμε στην αρχή αλλά και από όσα σε ομιλία του στην Κέρκυρα έχει πει ο σημερινός Πρωθυπουργός της Χώρας: «Στο νότο, φτιάχνουν ΧΥΤΑ σε γη υψηλής παραγωγικότητας για να τον εκχωρήσουν αργότερα σε ιδιώτη ο οποίος όσο περισσότερα σκουπίδια τόσο μεγαλύτερα κέρδη θα έχει αυτός».