Η Κέρκυρα, το κέντρο του κόσμου μας!
13 Ιουνίου 2018
/ 08:34
Αν ο Γκίλφορντ, ο «Ιταλός» Μ. Χαραλαμπίδης και ο ... Γ. Ράλλης είχαν δίκιο, τότε η ιστορική πόλη της Κέρκυρας, το μεγαλύτερο δηλ. οικιστικό σύνολο της Επτανήσου, βρίσκεται σε τέτοια γεωγραφική θέση, όπου με λίγη φαντασία περιγράφεται το επίκεντρο του μεσογειακού χώρου. Το κέντρο του κέντρου, ούτως ειπείν.
Με την εδραιωμένη πεποίθηση ότι κανείς δεν διαβάζει τίποτα ή ακόμα χειρότερα ότι η δύναμη της αδράνειας δεν αφήνει χρόνο και κουράγιο για αλλαγές, καλόν είναι να αποπειραθεί κανείς να περιγράψει αλλιώς τα πράγματα. Αν ο Γκίλφορντ, ο «Ιταλός» Μ. Χαραλαμπίδης και ο ... Γ. Ράλλης είχαν δίκιο, τότε η ιστορική πόλη της Κέρκυρας, το μεγαλύτερο δηλ. οικιστικό σύνολο της Επτανήσου, βρίσκεται σε τέτοια γεωγραφική θέση, όπου με λίγη φαντασία περιγράφεται το επίκεντρο του μεσογειακού χώρου. Το κέντρο του κέντρου, ούτως ειπείν. Μια τέτοια διαπίστωση δεν θα είχε και τόση σημασία αν δεν επιβεβαιωνόταν ιστορικά, διαχρονικά ότι από 'δω διέρχονται άνθρωποι και ιδέες ανέκαθεν, στο εθελούσιο ή υποχρεωτικό ταξίδι τους από Δύση σ' Ανατολή και τούμπαλιν. Το ότι ο τόπος αυτός είναι και όμορφος, είναι ένα επιπλέον credit στην υπόθεσή μας.
Αυτή η συμπεριφορά σταυροδρομιού όμως προσδίδει την εγγενή αξία στον χώρο και τον χαρακτηρίζει περισσότερο από όποια άλλη ιδιότητά του, στον χρόνο!
Φυτεύοντας εδώ θεσμούς της ανώτερης δυνατής εκπαίδευσης και των διεθνών σχέσεων, αναβαθμίζεται το σταυροδρόμι στο πεδίο των σχέσεων και των συναλλαγών του 21ου αιώνα και βάλε. Καλλιεργώντας και αναβαθμίζοντας το Πανεπιστήμιο και τη δυνατότητα να επιλεγεί αυτός ο τόπος ως η έδρα των εγγύς δραστηριοτήτων των νέων οικονομικών και πολιτικών υποκειμένων, υπηρετείται η ιδιοσυστασία του, εμπλουτίζεται η εγγενής ταυτότητά του.
Κάτι τέτοιο μάλιστα, χρειάζεται μιαν ΟΧΕ και λεφτά προκειμένου να υπηρετηθεί. Αρχίζοντας από τα προφανή και σήμερα ελλειματικά, την αποκατάσταση της στοιχειώδους, δημόσιας υποδομής στο επίπεδο τουλάχιστον των άλλων δραστηριοτήτων και της υποχρεωτικής αλλαγής μοντέλου. Δρόμοι, νερό, σκουπίδια, δίκτυα, συγκοινωνίες Υπηρεσίες, παρουσιάζουν σήμερα υστέρηση δεκαετιών σε σύγκριση με τις ανάγκες πόσο μάλλον με μια πιο απαιτητική προσδοκία για το μέλλον.
Όχι, η απάντηση στην πρόκληση δεν βρίσκεται σε προοπτικές τύπου «ανοίξαμε και σας περιμένουμε» όπου αξιοποιείται με βιομηχανικό τρόπο μόνον το κάλλος. Όπου σκυλεύεται ακόμα και το αυτονόητο στον βωμό της αρπαχτής. Η απάντηση κρύβεται στην ανάδειξη της πλήρους φυσιογνωμίας ενός ξεχωριστού πόλου στην οικουμενική οικονομία και τις σχέσεις, χώρου φιλόξενου, καλής θέλησης και γειτονίας, εκτός των άλλων. Πεδίο δημιουργίας, καλλιέργειας και αναπαραγωγής των υψηλότερων, ανθρώπινων αξιών, σαν εκείνες που συνήθως υπερβολικά επικαλούμαστε ως προγονική σε 'μας κληρονομιά!
