Τρίτη 19.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Transformers (οι παραιτήσεις δημοτικών στελεχών)

Editorial
19 Οκτωβρίου 2017 / 08:30

Αιμορραγεί στελέχη ο Νικολούζος. Πρώτα ήταν οι ανεξαρτητοποιήσεις συμβούλων, ύστερα οι αντιδήμαρχοι, που επικαλούμενοι προσωπικούς και επαγγελματικούς λόγους,

αποχωρούν στη μέση της παρτίδας. Εάν ήταν όλες οι περιπτώσεις ίδιες, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως υλοποιείται σταδιακά ό, τι προ μηνών είχε προδιαγραφεί σε συνεδρίαση της δημοτικής ομάδας. Τότε που ο δήμαρχος είχε απειλήσει με παραίτηση εφόσον συνεχίζονταν οι εσωτερικές αντιδράσεις. Ίσως έκτοτε να κοίταξε ο καθένας την περίπτωσή του και να έψαξε την αφορμή για να την κάνει... Όπως και νάχει πάντως, αυτή η κατάσταση δεν περιποιεί τιμή στα κόμματα και τα σχήματα που συνέπηξαν το νικηφόρο εκείνο συνασπισμό, που σήμερα αποτελεί τη δημοτική ...πλειοψηφία. 

Η σύγχυση απειλείται μάλιστα ακόμα μεγαλύτερη εφόσον ο επιλαχών που αναμένεται να καταλάβει την έδρα του παραιτηθέντος Α. Γεωργόπουλου στο συμβούλιο, είναι ο Συντονιστής της Νομαρχιακής του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Κρητικός, που έχει επανειλλημμένα πάρει τις αποστάσεις του από τον δήμαρχο και τις επιλογές του.
Βεβαίως δεν πρέπει να υποτιμάται στην εκτίμηση αυτής της κατάστασης, το βαθύ τραύμα στο κόμμα το καλοκαίρι του 2015, που έσπειρε την σύγχυση στον χώρο. Κατάσταση που επιτείνεται διαρκώς λόγω της στροφής της κυβερνώσας πλειοψηφίας και την απόδραση πλείστων όσων στελεχών, κεντρικών και κατά τόπους, σε πολιτικές συμπεριφορές ναυαγού!

Η παρακολούθηση επί δεκαετίες των δημοτικών μας πραγμάτων, παραπέμπει ίσως στο ιστορικό ανάλογο της τελευταίας θητείας του Χρύσανθου Σαρλή, με διαφορές και συμπτώσεις ανάμεσα στις δυο περιπτώσεις. Η πρώτη και βασική ήταν ότι ο Σαρλής διανύοντας την τρίτη του περίοδο εισέπραττε αναπόφευκτα και τον κάματο των δημοτών απέναντί του. Δέχθηκε όμως μια έντονη εσωκομματική κόντρα, απότοκη της ιστορικής διαίρεσης του ΠΑΣΟΚ. Και το κυριότερο, η αντιπαράθεση εναντίον του χρηματοδοτήθηκε αφειδώς από τους ισχυρούς του αντιπάλους.

Σήμερα οι τοπικές Αρχές λυγίζουν υπό το βάρος των χρόνιων συσσωρευμένων προβλημάτων και βεβαίως από την αδυναμία τους να τα αντιμετωπίσουν. Το ότι όσοι υποχωρούν επικαλούνται την ιδεολογική ή την προσωπική τους πολιτική ιδιαιτερότητα δεν πιστώνεται στα «συν» της παράταξης. Όπως και το τι ταμείο θα κάνει εντέλει ο Νικολούζος και ο Γαλιατσάτος, δεν είναι μια υπόθεση που αφορά αποκλειστικά τους ίδιους, άντε και την παράταξή τους. Αντικειμενικά, η τύχη της παρτίδας, μας αφορά και μας καίει όλους. Όσοι απομένουν, εν πάσει περιπτώσει...